Όσοι, κυρίως νέοι, δεν την έχετε δει, να πάτε. Η ποιηση και το βιωματικο στοιχειο στο αποκορυφωμα. Αριστούργημα. 

Σε ένα απομονωμένο νησί της Βαλτικής, ο Αλεξάντερ, δημοσιογράφος και πρώην ηθοποιός, ετοιμάζεται να γιορτάσει τα γενέθλιά του. Γύρω του έχουν συγκεντρωθεί φίλοι και τα μέλη της οικογένειάς του, όταν ξαφνικά μαθαίνουν ότι ένας πυρηνικός πόλεμος έχει ήδη αρχίσει και το τέλος της ανθρωπότητας είναι αναπόφευκτο. Ο καθένας αντιδρά διαφορετικά απέναντι σ' αυτό το ενδεχόμενο. Και ο Αλεξάντερ, παρακινημένος από έναν παράξενο ταχυδρόμο-φιλόσοφο, προσφέρεται να στερηθεί όλα όσα του ανήκουν πιστεύοντας ότι έτσι θα σώσει τον κόσμο...

Το «κύκνειο» άσμα του Αντρέι Ταρκόφσκι («Ο καθρέφτης», «Σολάρις», «Νοσταλγία»), η «Θυσία» διαπνέεται από το βαθύ θρησκευτικό συναίσθημα που χαρακτηρίζει όλο το έργο του μεγάλου Ρώσου σκηνοθέτη και αποτελεί κυριολεκτικά την πνευματική διαθήκη του, δεδομένου ότι ο Ταρκόφσκι ήξερε, όταν γύριζε την ταινία, ότι ο χρόνος που του έμενε να ζήσει ήταν περιορισμένος. Θέματα που τον έχουν απασχολήσει σε όλη την καριέρα του, όπως η πίστη, η προσωπική ευθύνη, η σχέση χριστιανισμού - παγανισμού, προσεγγίζονται μέσα από ένα εσχατολογικό και αποκαλυπτικό πρίσμα. Σ' αυτήν την παραβολική ταινία ισορροπεί θαυμαστά ανάμεσα στο ρεαλισμό και τη μεταφυσική. Η φωτογραφία του βραβευμένου με Οσκαρ (για την ταινία του Μπέργκμαν «Κραυγές και ψίθυροι») Σβεν Νίκβιστ δίνει μια μαγευτική, ονειρική διάσταση στη γνώριμη αισθητική των ταινιών του Ταρκόφσκι, ενώ η υποβλητική χρήση της μουσικής και τα αργά, μακρινά πλάνα συμβάλλουν αποφασιστικά στην επιτυχία αυτής της σπάνιας δημιουργίας. Η «Θυσία» τιμήθηκε στο Φεστιβάλ των Καννών με το Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής και τρία ακόμη βραβεία. Παίζουν: Ερλαντ Τζόζεφσον, Σούζαν Φλίτγουντ, Αλαν Εντβαλντ, Γκούντρουν Γκισαντότιρ.