Welcome

mpefko-gaia

Καλώς ήρθατε
Διαδώστε το:
http://mpefkogaia.blogspot.com/

Δευτέρα 31 Οκτωβρίου 2011

Πέμπτη 27 Οκτωβρίου 2011

ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΜΑΣ ΑΠΑΝΤΑΜΕ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ, ΕΤΑΙΡΙΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΚΑ ΤΟΥΣ ΔΕΚΑΝΙΚΙΑ-ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ!!

-ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΜΗΝ ΠΛΗΡΩΣΕΙ ΤΑ ΧΑΡΑΤΣΙΑ-ΟΡΓΑΝΩΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΜΑΣ, ΜΕ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΚΑΙ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΑ, ΣΕ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ-ΠΟΛΕΙΣ-ΧΩΡΙΑ
-ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΤΟΥΣ
-ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΤΟΥΣ
-ΚΑΝΕΝΑ ΣΠΙΤΙ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΡΑΠΕΖΙΤΗ
-ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΛΑΤΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
ΚΙΝΗΜΑ ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ (www.oxidiodia.gr)

Τετάρτη 26 Οκτωβρίου 2011

Δευτέρα 24 Οκτωβρίου 2011

Του ΣΤΑΘΗ

Έχασε την μάχη με το θάνατο ο Γιώργος Αμπατζόγλου

Ο Δήμαρχος Ελευσίνας δεν είναι πια μαζί μας…
Τη μάχη που έδινε τους τελευταίους μήνες με τον καρκίνο έχασε εχθές το απόγευμα ο Δήμαρχος Ελευσίνας Γιώργος Αμπατζόγλου, αφήνοντας ένα δυσαναπλήρωτο κενό στην πόλη και την αυτοδιοίκηση.
Ο Γιώργος Αμπατζόγλου γεννήθηκε το 1952 στην Ελευσίνα, στην οποία και διέμενε μόνιμα ως τον θάνατό του.
Ήταν παντρεμένος και πατέρας δυο παιδιών.
Το 1974 αποφοίτησε από τη σχολή Χημικών Μηχανικών του ΕΜΠ.
Η διπλωματική του εργασία με θέμα τη ρύπανση της θάλασσας της Ελευσίνας βραβεύτηκε, ενώ η διδακτορική του διατριβή το 1988 με θέμα την εξέλιξη της ρύπανσης και των ρυπαντικών φορτίων στον Κόλπο της Ελευσίνας αρίστευσε.
Ήταν επιστημονικός συνεργάτης του ΕΜΠ σε θέματα περιβάλλοντος.
Είχε δημοσιεύσει σε ελληνικά και διεθνή επιστημονικά περιοδικά αλλά και ανακοινώσει σε περιβαλλοντικά συνέδρια 10 εργασίες για τη ρύπανση της Ελευσίνας.
Από το 1976 μέχρι το 2003 απασχολήθηκε σε βιομηχανία ανακύκλωσης αλουμινίου και σε βιομηχανία Διαχείρισης και Αξιοποίησης αποβλήτων.
Είχε ενεργό συμμετοχή στις εκδηλώσεις του αντιδικτατορικού αγώνα και στην κατάληψη του Πολυτεχνείου.
Επί 30 χρόνια συμμετείχε ενεργά και πολύπλευρα στην κοινωνική ζωή της Ελευσίνας έχοντας συμμετοχή σε εργατικούς αγώνες, σε αγώνες για το Νοσοκομείο, τη βιομηχανική ρύπανση και την ποιότητα ζωής των κατοίκων.
Από το 1978 μέχρι το 2003 εκλέγεται Δημοτικός Σύμβουλος. Δημιούργησε το πρώτο στη χώρα μας δημοτικό σταθμό ελέγχου της ρύπανσης (ΣΕΛΕΡ) στο Θριάσιο Πεδίο.
Είχε καταθέσει προσφυγές στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τα Ελληνικά Δικαστήρια για θέματα ποιότητας ζωής των κατοίκων της Ελευσίνας και προκάλεσε την επίσκεψη ομάδας Ευρωβουλευτών τον Οκτώβριο 1995.
Οι προσφυγές υποχρέωσαν την Κυβέρνηση να χαρακτηρίσει τον Κόλπο της Ελευσίνας ευαίσθητη περιοχή και να υλοποιήσει την κατασκευή της αποχέτευσης των ακαθάρτων και του βιολογικού καθαρισμού της περιοχής.
Στις εκλογές του 2000 εκλέγεται βουλευτής στο Νομό Αττικής.
Στις Δημοτικές εκλογές του 2002 εκλέγεται Δήμαρχος Ελευσίνας.
Το 2003 παραιτείται από βουλευτής και αναλαμβάνει καθήκοντα Δημάρχου.
Ως Δήμαρχος άλλαξε τη φυσιογνωμία της Ελευσίνας και από πόλη πρότυπο της ρύπανσης την μετατρέπει σε πόλη πρότυπο της βιώσιμης και πράσινης ανάπτυξης.
Με πρωτοβουλία του υλοποιείται το έργο της αποχέτευσης λυμάτων στην ευρύτερη περιοχή της Ελευσίνας, το οποίο αποτελεί το μεγαλύτερο έργο υποδομής και περιβαλλοντικής προστασίας.
Προώθησε την ανακύκλωση και την αξιοποίηση των αστικών αποβλήτων, ώστε η Ελευσίνα να απαλλαγεί από τον ΧΥΤΑ.
Εφήρμοσε πιλοτικά προγράμματα λιπασματοποίησης και του συστήματος Πληρώνω Όσο Πετάω.
Είχε κληθεί να ανακοινώσει και να παρουσιάσει τις προσπάθειες της Ελευσίνας σε συνέδρια στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Πέμπτη 20 Οκτωβρίου 2011



Ποτέ δεν είναι αργά για να μην είναι αργά ...

Πρώτα απ' όλα πρέπει να τελειώσουμε με τον παραλογισμό τους! Εμφανίζουν την προδοσία τους ως ηρωισμό. Κι όχι μόνον! Επαινούν εαυτούς και αλλήλους για τη ραγιαδοσύνη τους ως προς τους ξένους και για την αναλγησία τους ως προς τους συμπολίτες τους. Ο παραλογισμός αυτός είναι η ρητορική της ανηθικότητάς τους. Πρέπει να τελειώνουμε με αυτόν τον παραλογισμό! Να λένε δηλαδή ότι σκότωσαν τη χώρα για να την κρατήσουν ζωντανή! - αυτή η αήθης προσέγγιση της πολιτικής την καθαιρεί, διότι όταν ο κάθε πολιτικός μπορεί να λέει ό,τι σοφιστεία τού κατεβεί, τότε απονοηματοδοτείται η λογική. Και πολιτική χωρίς λογική σημαίνει χάος και ζούγκλα. Πρέπει να τελειώνουμε μαζί τους. Αρχίζει να έχει λιγότερη σημασία πια το τι έκαναν ώς τώρα (αν και ελπίζω να λογοδοτήσουν εν καιρώ τω δέοντι για αυτό), έχει πολύ μεγαλύτερη σημασία να εμποδιστούν πλέον να κάνουν οτιδήποτε άλλο στο εγγύς μέλλον, στις μέρες που τους απομένουν. Τίποτα! Το παραμικρό! Οι άνθρωποι που έμπασαν τους Πέρσες στη χώρα για να τη σώσουν απ' τους Πέρσες, ας διαλέξουν τι είναι; Ηλίθιοι ή προδότες; Το ίδιο θα διαλέξει και ο Δικαστής (λαός, εν πρώτοις· και βλέπουμε)...
Ο Παπανδρέου θεωρεί τον λαό «συντεχνία». Ταυτόχρονα ο Παπανδρέου προσκυνάει μες στις νύχτες Εκδότες και ιδιοκτήτες ΜΜΕ.
Το ύψος του ολίγιστου αυτού ανδρός έχει μετρηθεί.
Δεν είναι παράδοξο λοιπόν, πρωτοσπαθάριος Υπουργός της κυβέρνησής του να δηλώνει στο «Βήμα» ότι: «ήμασταν σαν τις πόρνες μετά την πρώτη τους φορά». (Ως φαίνεται όμως, και του εν λόγω Υπουργού, και των υπόλοιπων συναδέλφων του ο ρόλος της πόρνης -μάλιστα στη χιλιοστή της φορά- τους άρεσε! διότι, ουδείς παραιτήθηκε).
Συνεπώς ούτε είναι επίσης παράδοξο, ότι η ανθυποτρόικα (Διαμαντοπούλου, Λοβέρδος και ο Πωστονλένε) που προσπαθεί να διαδεχθεί τον Βραχύ και Δόσωνα γιο του Ανδρέα, είναι ακόμα χειρότερη απ' τον ίδιο.
Πιο τροϊκανή, πιο μνημονιακή, πι0 περιφρονητική για τον λαό, πιο γραικυλική...
Και πιο βραχύβια! Πόσο κυβέρνησε ο Νταίνιτς; Οκτώ ή εννέα ημέρες;..
***
Ηταν μεγαλειώδης η χθεσινή συγκέντρωση. Το μήνυμά της πεντακάθαρο, ευανάγνωστο, ελπιδοφόρο.
Οι διαδηλωτές κατέλαβαν ειρηνικά τον χώρο μπροστά από τον Αγνωστο Στρατιώτη και, αν το πλήθος του λαού παρέμενε εκεί, υπό ακόμα μεγαλύτερη πίεση θα διαβουλεύονταν οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ στη Βουλή τα αίσχιστα.
Κι έτσι εκλήθησαν επί το έργον οι γνωστοί κουκουλοφόροι κι άρχισαν τον ψευτοπόλεμο κράτους - παρακράτους, ώστε να εκκενωθεί το προαύλιο της Βουλής απ' τον λαό και να μείνει λάφυρο στα χέρια των μπάτσων.
Το έχουμε δει το έργο. Το μήνυμα όμως της μεγαλειώδους πορείας, δεν ακυρώνεται...

Ο ΛΑΟΣ ΜΙΛΗΣΕ! 


ΟΙ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΕΣ ΜΕΤΑΠΟΛΕΜΙΚΕΣ ΠΟΡΕΙΕΣ ΚΑΙ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ!
Ο γίγαντας ελληνικός λαόςμίλησε  με την πάνδημη συμμετοχή του στην απεργία των εργαζομένων στο δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα, την απεργία του εμπορικού κόσμου αλλά και στις πρωτοφανείς συγκλονιστικές συγκεντρώσεις και πορείες που πραγματοποιήθηκαν σε όλες τις πόλεις της Ελλάδας, μεαποκορύφωμα τις άνευ προηγουμένου ειρηνικές και ενωτικές συγκεντρώσεις και πορείες στην Αθήνα και Θεσσαλονίκη την Τετάρτη 19 Οκτωβρίου.
Μέγα το πλήθος, μέγα το πάθος!   Μεγάλα και ελπιδοφόρα τα αιτήματα:
-να φύγουν εδώ και τώρα τρόικα και μνημόνια,
- να φύγουν εδώ και τώρα κυβέρνηση και μνημονιακές πολιτικές
- να ανοίξει ο δρόμος για μια νέα προοδευτική πορεία διεξόδου και ανασυγκρότησης της χώρας!
Πολιτικοί παρατηρητές τονίζουν ότι βούλιαξαν οι πόλεις και οι δρόμοι σε όλη την Ελλάδα από τηναπίστευτη συμμετοχή του λαού στις συγκεντρώσεις και πορείες.
Οι ίδιοι παρατηρητές υπογράμμιζαν ότι ήταν τόσο μεγάλο και πρωτοφανές το πλήθος, που πραγματικά ήταν αμέτρητο και επομένως παρακινδυνευμένο να εκτιμηθεί αριθμητικά η λαϊκή συμμετοχή, η οποία στην Αθήνα πλημμύρισε στην κυριολεξία όλο το κέντρο και τους μεγάλους κεντρικούς δρόμους.
Οι ίδιοι κύκλοι σημείωναν με έμφαση αλλά και ως ευχάριστη έκπληξη, ότι τόσο η απεργιακή κινητοποίηση, η οποία ''νέκρωσε'' στην κυριολεξία όλο το δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, όσο και ησυμμετοχή στις συγκεντρώσεις και πορείες ξεπέρασε κάθε μεταπολεμικό προηγούμενο σε όλη την Ελλάδα και πρώτα απ' όλα στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη!
Η 48ωρη Γενική Απεργία και οι μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις και πορείες πραγματοποιούνται στην πιοτραγική και οριακή στιγμή που έχει βρεθεί η χώρα και ο εργαζόμενος λαός μετά τον πόλεμο Η τεράστια και καθολική συμμετοχή των εργαζομένων στις απεργιακές κινητοποιήσεις και πορείες έχει οδηγήσει την οικονομική δραστηριότητα σε μια ελπιδοφόρα παράλυση... 
Εργαζόμενοι, άνεργοι, φοιτητές, μαγαζάτορες, αρνούνται τη μιζέρια, και επιλέγουν εμπράκτως το δρόμο της ανυπακοής και του αγώνα, τη στιγμή ακριβώς που το μνημονιακό πρόγραμμα γίνεται όλο και πιο άγριο ("εφεδρεία"/απολύσεις, χαράτσια, κατάργηση συλλογικών συμβάσεων, μισθολόγιο - φτωχολόγιο κλπ) και ενώ οι ευρω-"εταίροι" (Γερμανία, Γαλλία, Κομισιόν, ΕΚΤ κλπ) προετοιμάζουν την μετατροπή της Ελλάδας αλλά και συνολικά της ευρωπεριφέρειας σε ευρω-προτεκτοράτα. Για αυτό άλλωστε και η 48ωρη απεργιακή κινητοποίηση, αποτελεί ένα από τα πρώτα θέματα των ΜΜΕ διεθνώς...
Η κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου είναι ήδη παρελθόν για το λαό!
 
Η κυβέρνηση του ΓΑΠ πρέπει να φύγει εδώ και τώρα με καθολική λαϊκή απαίτηση.
 
Όσο παραμένει στην εξουσία τόσο πιο επικίνδυνη γίνεται για τον τόπο και το λαό!
 


O ταλαντούχος κος Βενιζέλος και τα νομοθετήματά του




«Ασπίδα προστασίας» 
του πανταχόθεν βαλλόμενου πολιτικού συστήματος, αποκαλεί τα νομοθετήματα του Ε. Βενιζέλου, ο δημοσιογράφος Κώστας Βαξεβάνης, με ανοιχτή επιστολή του προς τον υπουργό Οικονομίας, δίνοντας έτσι συνέχεια στην προ ημερών τηλεοπτική αντιπαράθεσή τους.
Ο κ. Βαξεβάνης καταλογίζει στον κ. Βενιζέλο το "έκτρωμα" του νόμου περί ευθύνης υπουργών "που οδηγεί στην ατιμωρησία" και τον εγκαλεί για μια σειρά ρυθμίσεων, όπως η λειτουργία των τηλεοπτικών καναλιών χωρίς άδεια, το χάρισμα χρεών στις ΠΑΕ και τη σκανδαλώδη ρύθμιση υπέρ της τράπεζας Proton του Λ. Λαυρεντιάδη.
Αναλυτικά η επιστολή, που δημοσιεύεται στην ιστοσελίδα "Το Κουτί της Πανδώρας", έχει ως εξής:
"Κύριε Βενιζέλο,
Αυτά που σας  γράφω τα ξέρετε και εσείς και  εγώ. Τα υποψιάζεται, φαντάζομαι, πλέον και ο κόσμος. Θα περιοριζόμουν στην “αντιπαράθεσή” μας στην εκπομπή του Νίκου Χατζηνικολάου, αν δεν μου πατούσατε τον “κάλο” με αυτό το“είσαι δημοσιογράφος της κρατικής τηλεόρασης και πληρώνεσαι από τον ελληνικό λαό”.
Εύχομαι να μην εννοείτε αυτό που όλοι κατάλαβαν.
Είμαι λοιπόν δημοσιογράφος και αυτή την εποχή τυγχάνει να εργάζομαι στη Δημόσια Tηλεόραση και όχι Κρατική, όπως την αποκαλείτε εσείς. Έχει ιδιαίτερη σημασία αυτό, γιατί αντικατοπτρίζει την αντίληψη που έχει ο καθένας για την ΕΡΤ. Η δουλειά του δημοσιογράφου είναι να ελέγχει την εξουσία. Αυτή είναι η υποχρέωσή μου, άσχετα αν αυτό δεν σας αρέσει.Το γεγονός επιπλέον πως “με πληρώνει ο ελληνικός λαός” είναι μια ακόμη ευθύνη για μένα, καθώς πρέπει να “αξίζω το μισθό μου”. Το συμπέρασμα λοιπόν είναι πως και τους δυο μας πληρώνει ο ελληνικός λαός. Εσάς από το 1989, εμένα για τα 2-3 χρόνια που είμαι στην ΕΡΤ.

Το δεύτερο που ακούστηκε ως απειλή σε αυτή την  εκπομπή είναι πως θα δημοσιοποιήσετε το πόθεν έσχες των δημοσιογράφων. Αμήν! Προς το παρόν δημοσιοποιήστε στο ίντερνετ το πόθεν έσχες των βουλευτών, όπως ορίζει ο νόμος 3979 του 2011 (νόμος Ραγκούση), γιατί ως την ώρα που σας γράφω είσαστε παράνομοι.

Θα πρότεινα επίσης να ελέγξετε το “πόθεν” και όχι το “έσχες” των εκατομμυριούχων βουλευτών και βεβαίως να το φορολογήσετε. Είναι πιο ηθικό και αποδοτικό από το να κόβετε συντάξεις των 300 ευρώ. Δεν κατηγορώ κανέναν Έλληνα πολιτικό για κλέφτη. Αλλά ξέρετε τα περί της γυναικός του Καίσαρα. Αν και στην ελληνική Βουλή δίνεται η εντύπωση πως ο Καίσαρας είναι η γυναίκα του βουλευτή, που απλώς έτυχε να έχει προίκα.

Πάμε τώρα στα πιο  δύσκολα. Κύριε Βενιζέλο, είσαστε μια πολύ σημαντική μονάδα αυτού που ονομάζουμε πολιτικό σύστημα. Του συστήματος που ευθύνεται, σε μεγάλο βαθμό, γι αυτό που είναι η χώρα. Μας αρέσει να μιλάμε αορίστως γι αυτό, αλλά εγώ έχω μάθει να μιλώ συγκεκριμένα.

Στα υπουργεία που υπηρετήσατε, τα νομοθετήματά σας (ναι, ξέρω είναι της Βουλής, αλλά καταλαβαίνετε τι εννοώ) τα συναντώ συνεχώς σε έρευνές μου, ως “ασπίδα προστασίας” του πολιτικού συστήματος και του ζωτικού του χώρου.

Ο νόμος “περί ευθύνης υπουργών”, περί μη ευθύνης δηλαδή, είναι δικό σας δημιούργημα.

Αυτό το έκτρωμα που οδηγεί στην ατιμωρησία, που μετρά την παραγραφή όχι με χρόνια αλλά (άκουσον άκουσον) με θητείες στη Βουλή, που είναι μια πρόκληση για την κοινωνία.

Αυτό το νόμο χρησιμοποίησε ο κύριος Καραμανλής για να παραγράψει τα αδικήματα των υπουργών του στο σκάνδαλο του Βατοπεδίου και όχι μόνο.

Δικός σας νόμος είναι και αυτός που ορίζει τα περί λειτουργίας των καναλιών. Σε όλη τη χώρα, δεν μπορεί να λειτουργήσει ούτε περίπτερο χωρίς άδεια. Μπορούν όμως τα κανάλια. Αυτά τα κέντρα εξουσίας, λειτουργούν με προσωρινές άδειες. Έτσι καναλάρχες και κυβερνήσεις μπορούν να αλληλοεκβιάζονται και να “αυτορυθμίζονται”.

Δικός σας είναι ο νόμος που ρύθμισε τα χρέη των ΠΑΕ, δηλαδή Ανωνύμων Εταιριών, κάτω από την «λαϊκή απαίτηση» των οπαδών. Οι ΠΑΕ αυτές χρεώθηκαν από τους ιδιοκτήτες τους (μέχρι και πλαστά τιμολόγια έκοβαν) και εσείς χαρίσατε τα χρέη. Τα κλεμμένα.

Πήρατε δηλαδή τα δικά μου λεφτά και τα δώσατε στα λαμόγια και τις παράγκες.
Ας αφήσουμε το παλιό σας νομοθετικό έργο και ας πάμε στο δεύτερο. Δηλαδή στο Proton. Σημειώνω προκαταβολικά πως όλα τα στοιχεία δείχνουν πως είναι μια προσωπική σας μεθόδευση και όχι μια κυβερνητική απόφαση. Αυτό δεν έχει να κάνει με την δική μου “επιθετική σχεδίαση” αλλά με την πραγματικότητα. Στο υπουργικό συμβούλιο δεχθήκατε σφοδρή επίθεση για την υπόθεση Proton, αλλά προχωρήσατε.

Η εφημερίδα Ελευθεροτυπία  αποκάλυψε πως τον Ιούλιο του 2011, πήρατε την απόφαση να δώσετε 100 εκατομμύρια από τα αδιάθετα του Δημοσίου στην Τράπεζα Proton του κυρίου Λαυρεντιάδη. Την εποχή εκείνη ο κύριος Λαυρεντιάδης και η Τράπεζά του ήταν υπό έλεγχο για υπεξαιρέσεις. Επίσης ο νόμος 2362/95 (νόμος που έγινε ακριβώς για να μην υπάρχουν σκάνδαλα Κοσκωτά) δεν επέτρεπε αυτή την χρηματοδότηση. Τα στελέχη του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους με επιστολή τους σας είχαν πει πως αυτό είναι παράνομο. Εσείς όμως το κάνατε.

 Στην εκπομπή είπατε πως η απόφαση αυτή των στελεχών του Λογιστηρίου του Κράτους «ήταν παράνομη γιατί δημοσιεύτηκε σε εφημερίδα» Πρωτοτυπία νομική. Κάτι είναι ή όχι παράνομο, με βάση το αν συμπορεύεται με το νόμο και όχι με την κυκλοφορία των εφημερίδων. Πέρα βέβαια από το γεγονός πως όταν σας κοινοποιήθηκε η διαφωνία, δεν είχε δημοσιευτεί σε καμιά εφημερίδα.

Ο παράνομος ήσασταν εσείς, με βάση το νόμο του 1995.
Αυτό το ξέρατε καλά. Γι αυτό προχωρήσατε σε ένα άλλο «νομοθέτημα». Σε άσχετο νόμο, τον 4002/2011 προσθέσατε άρθρο που σας αμνηστεύει προκαταβολικά. Νομοθετήσατε δηλαδή πως αν πρόκειται για θέματα συστημικής ευστάθειας των Τραπεζών, έχετε το δικαίωμα να πάρετε αποφάσεις χρηματοδότησης των Τραπεζών. Αυτό το «συστημικής» είναι μια νέα εφεύρεση. Μάλιστα ο νόμος φροντίζει να αμνηστεύσει τους υπουργούς Οικονομίας (και εσάς βέβαια) από το 1997. Γιατί από το 1997; Είχαμε συστημική αστάθεια από τότε ή παρουσιάζει αστάθεια κάποιος υπουργός της κυβέρνησης Σημίτη;


Αφού δώσατε τα 100 εκατομμύρια  τώρα χρεώνετε το Δημόσιο με άλλα 800 για την κρατικοποίηση της  Τράπεζας. Η πτώση βεβαίως της Τράπεζας Proton δεν έχει καμία σχέση με την κρίση. Είναι αποτέλεσμα της διαχείρισης της από τα αφεντικά της. Επιχορηγούσαν τον εαυτό τους. Αντί να ασκήστε έλεγχο (με την Τράπεζα της Ελλάδας, (άλλη μεγάλη αμαρτία μια ιδιωτική Τράπεζα που εμφανίζεται ως θεσμικό όργανο του κράτους) τους χρηματοδοτήσατε και τελικώς μας τα φορτώσατε στην πλάτη.

Αλλά δεν σταματήσατε  εκεί. Ο κύριος Λαυρεντιάδης, ο οποίος φέρεται να έχει καταχραστεί 51 εκατομμύρια, δεν θα πάει φυλακή. Δεν θα υπάρξει καν ποινική δίωξη. Ο λόγος είναι ένας άλλος νόμος που έχετε ψηφίσει. Πάλι εδώ η υπογραφή σας. Με τον νόμο 3904/2010, θεσμοθετείτε το ακαταδίωκτο γι’ αυτούς που θα καταχραστούν χρήματα αλλά θα τα επιστρέψουν πριν διωχθούν ποινικά.

Ετσι ο κύριος Λαυρεντιάδης, επιστρέφοντας τα 51 εκατομμύρια (αφού τα επένδυσε, κέρδισε απ αυτά ή οτιδήποτε άλλο) δεν διώκεται. Πρόκειται για μία ακόμη νομική «επανάσταση» που γίνεται με το πρόσχημα της αποσυμφόρησης των φυλακών. Ως πρώην υπουργός Δικαιοσύνης, γνωρίζετε πως κατά καιρούς νόμοι για «αποσυμφορήσεις» κρύβουν την απελευθέρωση ολίγων επωνύμων που καταδικάστηκαν. Έτσι στο παρελθόν έχουν αποφυλακιστεί, «για την αποσυμφόρηση του σωφρονιστικού συστήματος» ο Μάκης Ψωμιάδης, ένας καναλάρχης και κάποιοι απατεώνες δικηγόροι εκ Θεσσαλονίκης…

Μπορώ να σας πω πολλά ακόμη. Πολλά, τα οποία είναι η δουλειά μου να σας τα πω. Πώς τα λένε στα δικαστήρια στις αγωγές κατά δημοσιογράφων (άλλος δικός σας νόμος); «Γεγονότα και αξιολογικές κρίσεις». Αυτό ακριβώς κάνω.

Ένας λόγος παραπάνω γιατί πληρώνομαι «από τα λεφτά του Ελληνικού Λαού», όντας εργαζόμενος στην πολύπαθη Δημόσια Τηλεόραση που οι κυβερνήσεις θεωρούν τσιφλίκι τους. Θα σας παρακαλούσα να το σεβαστείτε. Και να σπαταλήσετε λίγη από την φημολογούμενη ευφυΐα και ρητορεία σας, να μου απαντήσετε. Γιατί αυτή είναι η δικιά σας υποχρέωση. Εκτός αν προτιμάτε να με απολύσετε".

Τρίτη 18 Οκτωβρίου 2011



"Την προηγούμενη χρονιά ήμασταν στο χείλος του γκρεμού, αλλά φέτος κάναμε ένα μεγάλο βήμα προς τα μπρος"
(αλγερινός υπουργός)
                     ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΑΥΡΙΟ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ 



ΓΙΑΤΙ



Aυτά τα δέντρα δε βολεύονται με λιγότερο ουρανό,
αυτές οι πέτρες δε βολεύονται κάτου απ' τα ξένα βήματα,
αυτά τα πρόσωπα δε βολεύονται παρά μόνο στον ήλιο,
αυτές οι καρδιές δε βολεύονται παρά μόνο στο δίκιο.

Eτούτο το τοπίο είναι σκληρό σαν τη σιωπή,
σφίγγει στον κόρφο του τα πυρωμένα του λιθάρια,
σφίγγει στο φως τις ορφανές ελιές του και τ' αμπέλια του.
Δεν υπάρχει νερό. Mονάχα φως.

O δρόμος χάνεται στο φως
κι ο ίσκιος της μάντρας είναι σίδερο
 

To πειραμα του Worgl.


 Μια ιστορία σαν παραμύθι


Το Wφrgl (Βεργκλ) ήταν μια μικρή πόλη 4.500 κατοίκων στην Αυστρία όπου διεξήχθη ένα καινοτόμο οικονομικό πείραμα το 1932. Ήδη η Ευρώπη είχε χτυπηθεί από το κραχ του 1929, και το 1931 που εκλέχτηκε Δήμαρχος ο Michael Untergόggenberger (Μίκαελ Ούντεργκέγκενμπέργκερ) ήδη είχε έλθει η ύφεση με 30% ανεργία, και 10% άπορους. Ο νέος Δήμαρχος προερχόταν από φτωχή αγροτική οικογένεια, ο ίδιος κατόρθωσε να μορφωθεί μόνος του και να γίνει μηχανικός στους σιδηροδρόμους. Αν και ο ίδιος δεν ήταν μαρξιστής,  είχε συνδικαλιστική δράση και υποστήριζε τα συμφέροντα των εργαζομένων ενάντια των πλουσίων επενδυτών του σιδηροδρόμου, πράγμα που το πλήρωσε με την μη προσωπική του άνοδο στην ανώτερη ιεραρχία των σιδηροδρομικών υπαλλήλων. Ήταν ένας άνθρωπος ανοιχτόμυαλος, πρακτικός, εργατικός, δραστήριος που κέρδισε την καρδιά των συμπολιτών του, οι οποίοι τον εμπιστεύτηκαν στη θέση του Δημάρχου, γνωρίζοντας ότι δεν θα τους προδώσει.Ο νέος δήμαρχος είχε έναν μακρύ κατάλογο έργων που ήθελε να εκτελέσει. Έργα απολύτως απαραίτητα όπως η ύδρευση της πόλης, η ασφαλτόστρωση των δρόμων, ο οδικός φωτισμός και η φύτευση δέντρων κατά μήκος των οδών. Αλλά τα δημοτικά ταμεία ήταν σχεδόν άδεια, και οι δημότες ήταν ήδη σε δεινή οικονομική κατάσταση, αντιμετωπίζοντας αρκετοί από αυτούς πρόβλημα επιβίωσης. Ο Δήμαρχος καταλάβαινε ότι μία αύξηση της φορολογίας τους, προκειμένου να χρηματοδοτηθούν τα δημοτικά έργα, θα οδηγούσε σε περαιτέρω φτώχεια και ύφεση.....διαβάστε την συνέχεια πατώντας  εδώ


Δευτέρα 17 Οκτωβρίου 2011

. Η Τουρκία χρησιμοποιεί την αιολική ενέργεια…

turkish village_arbikik
Το τουρκικό χωριό Akbiyik στη βορειοδυτική επαρχία της Προύσας έχει αρχίσει να παράγει τη δική της ηλεκτρική ενέργεια μετά τη διακοπή του ρεύματος στο χωριό λόγω μη εξόφλησης λογαριασμού  στην κρατική επιχείρηση ηλεκτρισμού ‘’TEDAS’’. Τα χρέη ύψους 33.000 τουρκικών λιρών απέναντι στην τουρκική… ΔΕΗ 1,5 χρόνια πριν ανάγκασαν τους κατοίκους του χωριού να προβούν σε αυτή την κίνηση.
Οι χωρικοί λοιπόν στράφηκαν προς εναλλακτικές πηγές ενέργειας και πιο συγκεκριμένα έναν ανεμόμυλο αξίας 160.000 λιρών, που παράγει περίπου 50 κιλοβατώρες ηλεκτρικής ενέργειας και είναι σε θέση να αντλεί νερό στα σπίτια.
Όπως είπε και ο αρχηγός του χωριού Μουσταφά Σισέκ, «έχουμε ήδη πληρώσει το χρέος μας στην ‘’TEDAŞ’’ και τώρα χωρίς να χρειαζόμαστε οποιαδήποτε άλλη εταιρεία, παράγουμε τη δική μας ηλεκτρική ενέργεια ελεύθερα».

Σημ. δική μου. Προφανώς εκεί δεν θα έχουν τίποτα γκρουπούσκουλα της οικολογίας που να διαμαρτυρηθούν για τα δικαιώματα των άτυχων πεταλούδων που ενδεχομένως απο απροσεξία τους να προσκρούουν στην φτερωτή των ανεμογεννητριών !!!

Σάββατο 15 Οκτωβρίου 2011

Παρασκευή 14 Οκτωβρίου 2011



Νομίζω ότι αξίζει να του αφιερώσουμε  λίγο χρόνο  
Γιάννης Τσαρούχης

Γιάννης Τσαρούχης (1910-1989)
Ο Γιάννης Τσαρούχης, εκτός από ζωγράφος, υπήρξε σκηνοθέτης, σκηνογράφος, ενδυματολόγος, συγγραφέας και μεταφραστής αρχαίων τραγωδιών. Το χιούμορ και η ευρυμάθειά του φαίνονται στις αποφθεγματικές του φράσεις και στις διηγήσεις του.


Μόνο με παραμύθια κατακτώνται οι άνθρωποι.
Γ. ΤΣΑΡΟΥΧΗΣ "ΩΣ ΣΤΡΟΥΘΙΟΝ ΜΟΝΑΖΟΝ ΕΠΙ ΔΩΜΑΤΟΣ"


Ο Έλληνας έχασε ένα μεγάλο κίνητρο που είχε στη ζωή του. Την πείνα. Τώρα τρώει και όλοι έχουν κοιλιά και στομάχι. Λοιπόν δεν μπορεί να έχουν τη δραστηριότητα που είχανε ως πεινασμένοι. Ό,τι μεγάλο έκανε η Ελλάς -είτε από φιλοσόφους είτε από απλούς ανθρώπους- το έκανε από την πείνα. Ο Έλληνας φαγωμένος γίνεται ένα αποκτηνωμένο ζώο. Η πείνα πρέπει να γίνει σήμερα δίαιτα.
Γ. ΤΣΑΡΟΥΧΗΣ "ΛΙΘΟΝ ΟΝ ΑΠΕΔΟΚΙΜΑΣΑΝ ΟΙ ΟΙΚΟΔΟΜΟΥΝΤΕΣ" Εκδόσεις ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ


Ελευθερία είναι να κάνεις αυτό που θεωρείται κακό και μη επιτρεπόμενο και οι άνθρωποι να το παραδέχονται.
Γ. ΤΣΑΡΟΥΧΗΣ "ΛΙΘΟΝ ΟΝ ΑΠΕΔΟΚΙΜΑΣΑΝ ΟΙ ΟΙΚΟΔΟΜΟΥΝΤΕΣ" Εκδόσεις ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ

Φιλία είναι η συμφωνία δύο ανθρώπων εναντίον όλου του κόσμου.
"ΤΑ ΓΝΩΜΙΚΑ ΤΟΥ ΤΣΑΡΟΥΧΗ" Εκδόσεις ΒΟΥΡΚΑΡΙΑΝΗ (αντιγραφή από το Σπουδαστήριο Νέου Ελληνισμού)

Και τα πιο άφθαρτα πράγματα γίνονται φθαρτά αν δεν τα ζωογονεί η πίστη.
Γ. ΤΣΑΡΟΥΧΗΣ "ΩΣ ΣΤΡΟΥΘΙΟΝ ΜΟΝΑΖΟΝ ΕΠΙ ΔΩΜΑΤΟΣ"

Μία κυρία του ζητούσε να ζωγραφίσει το πορτρέτο του γιου της. Μέσα στην ίδια αμοιβή ζητούσε κι ένα ναύτη. Ήταν πολύ φθηνά. "Όχι", της είπε. "Με την τιμή αυτή δεν μπορώ να σας δώσω κι ένα ναύτη επιπλέον. Θα ζωγραφίσω το γιο σας όμως σαν ναύτη".




Μια άλλη Αθηναία συλλέκτρια του ζητούσε φορτικά να ζωγραφίσει τα μέλη της οικογένειάς της ως τις τέσσερις εποχές. Εκείνη ως φθινόπωρο, το σύζυγό της ως χειμώνα και τις κόρες της ως καλοκαίρι και άνοιξη. Μια μέρα, που υπήρχε αρκετή αναστάτωση στο Μαρούσι, επειδή θα ταξιδεύαμε (όταν επρόκειτο να ταξιδέψει, ο Τσαρούχης, κυριευόταν από άγχος) χτύπησε το τηλέφωνο. Το σήκωσα κι ήταν αυτή. Ρωτούσε αν ο κύριος Τσαρούχης είχε αποφασίσει για τη σύνθεση. "Είναι η κυρία.", είπα, "και ρωτά τι κάνατε με την ιδέα των εποχών.   Ρωτά αν θα τη ζωγραφίσετε ως φθινόπωρο".
"Πες της ότι αυτή μόνο ως θεομηνία μπορώ να την κάνω".
ΑΛΕΞΙΟΣ ΣΑΒΒΑΚΗΣ "ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΣΑΡΟΥΧΗΣ" Εκδόσεις ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ

                                                                                                                Γιάννης Τσαρούχης "Οι 4 εποχές"

 Η αγάπη των άλλων είναι μια συνέπεια φυσική που απλώς σου δείχνει πως η αγάπη σου, δηλαδή η δύναμή σου, είναι αλώβητη. Μ' αγαπάνε σημαίνει μπορώ ν' αγαπώ.
Γ. ΤΣΑΡΟΥΧΗΣ "ΜΑΤΗΝ ΩΝΕΙΔΙΣΑΝ ΤΗΝ ΨΥΧΗΝ ΜΟΥ" Εκδόσεις ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ
Είναι αγών ο έρωτας. Αγών επικρατήσεως.
Γ. ΤΣΑΡΟΥΧΗΣ "ΛΙΘΟΝ ΟΝ ΑΠΕΔΟΚΙΜΑΣΑΝ ΟΙ ΟΙΚΟΔΟΜΟΥΝΤΕΣ" Εκδόσεις ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ

 Στην Ελλάδα ζούμε πολυτελέστερα απ' όσο μας επιτρέπουν τα μέσα μας, πέρα από τις οικονομικές μας δυνατότητες και τις ψυχικές μας ικανότητες. Αυτό ήδη μας δημιουργεί προβλήματα και θα μας προξενήσει μεγάλο κακό.
 Σημ: Κάτι διαισθανόταν ο τσαρούχης όταν όλοι . ευωχούσαν
Γ. ΤΣΑΡΟΥΧΗΣ "ΛΙΘΟΝ ΟΝ ΑΠΕΔΟΚΙΜΑΣΑΝ ΟΙ ΟΙΚΟΔΟΜΟΥΝΤΕΣ" Εκδόσεις ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ (από συνομιλία του Γ. Τσαρούχη με τον Γιώργο Πηλιχό, "ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ" 14/2/1988)


Ο Γιάννης Τσαρούχης έλεγε ότι "δεν ήταν ο ίδιος που είχε πει τη φράση στην Ελλάδα είσαι ό,τι δηλώσεις, αλλά ήταν ο ηθοποιός Τζαβαλάς Καρούσος που την πρωτοξεστόμισε, ενώ ο ίδιος τη διέδωσε απλά όπως ο Απόστολος Παύλος".

ΘΑΝΑΣΗΣ Θ. ΝΙΑΡΧΟΣ από άρθρο του στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ (12/9/2009)

"Κανείς δεν τα ήθελε ούτε για χάρισμα"
Δε σταμάτησαν ποτέ να ζητούν να αγοράσουν έργα του άνθρωποι λιγότεροι ή περισσότερο πλούσιοι. Αυτό τον δυσαρεστούσε και του έφερνε μελαγχολικές σκέψεις. "Τρομάζω", έλεγε, "γιατί δεν είναι πολύ πίσω ο καιρός που κανείς δεν τα ήθελε ούτε για χάρισμα. Δεν καταλαβαίνω τι μεσολάβησε. Φαίνεται ότι, όπως σπάνε πιάτα στα μπουζούκια, θέλουν να αγοράσουν και ένα έργο μου". Για να τους αποφύγει, ζητούσε εξωφρενικές τιμές. Δεν είχε όμως υπολογίσει τι βιτσιόζοι είναι οι νεόπλουτοι Έλληνες. Οι μεγάλες τιμές τούς διέγειραν περισσότερο.
Λυπόταν που είχε γίνει ένα είδος μόδας και τα έργα του πωλούνταν τόσο ακριβά, που κι ο ίδιος, όπως έλεγε, δεν μπορούσε πια να τα αγοράσει. Αντιπαθούσε τους συλλέκτες που αγοράζουν έργα του και τα φυλακίζουν χωρίς να μπορεί κανείς να τα δει.
ΑΛΕΞΙΟΣ ΣΑΒΒΑΚΗΣ "ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΣΑΡΟΥΧΗΣ" Εκδόσεις ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗΣ 




                                                                                                                                            Γιάννης Τσαρούχης "Σκεπτόμενος"


Είναι οδυνηρό, για να σε εκτιμήσουν, να προσπαθείς να κάνεις πράγματα που να αρέσουν σε ανθρώπους που δεν εκτιμάς.
"ΤΑ ΓΝΩΜΙΚΑ ΤΟΥ ΤΣΑΡΟΥΧΗ" Εκδόσεις ΒΟΥΡΚΑΡΙΑΝΗ (αντιγραφή από το Σπουδαστήριο Νέου Ελληνισμού)

Ποτέ δεν υπήρξε μια εποχή που οι άνθρωποι ήταν τόσο δύσθυμοι και μελαγχολικοί. Άλλωστε, αυτό εξηγεί από μία άποψη την τρομερή και μέχρις αηδίας οργάνωση της ευθυμίας. Καμιά εποχή δεν είχε οργανώσει τόσο πολύ την ευθυμία όσο η δική μας. Σε καμιά εποχή δεν έπαιζε πρωί πρωί στα σπίτια το ραδιόφωνο εύθυμες μουσικές, για να ξυπνήσουν οι άνθρωποι μελαγχολικοί και σχεδόν έτοιμοι να αυτοκτονήσουν.
Γ. ΤΣΑΡΟΥΧΗΣ "ΜΑΤΗΝ ΩΝΕΙΔΙΣΑΝ ΤΗΝ ΨΥΧΗΝ ΜΟΥ" Εκδόσεις ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ

Το μέρος που κυριολεκτικά συχνάζαμε στο Παρίσι ήταν το Λούβρο. "Εδώ μέσα", έλεγε, "είναι οι καλύτεροί μου φίλοι". Γνώριζε και την τελευταία γωνιά του μουσείου. Σταματούσαμε ακόμα και με ψώνια στα χέρια για να μπει και να σημειώσει κάτι στα βιαστικά. "Μα τώρα;" δυσανασχετούσα εγώ. "Τώρα", απαντούσε, συμπληρώνοντας ότι η χειρότερη ελληνική αρρώστια είναι η αναβλητικότης. Και έμπαινε να ανανεώσει τη ματιά του στο μαύρο φόντο του Βαν Ντάικ ή στο κιαροσκούρο του Τιτσιάνο. Έτσι σχηματιζόταν βέβαια της τέχνης του η περιοχή, όπως λέει ο ποιητής.
Από τις πιο οικείες αίθουσες ήταν αυτή με τα πορτρέτα Φαγιούμ. Τα ήξερε όλα με τα ονόματά τους: Λεύκιος, Δημήτριος, Αμμώνιος, Μελάνθιος, Αρτεμίδωρος, Φιλοκλής. Είχε έντονες αντιρρήσεις για το φωτισμό και γενικά για την παρουσίασή τους.
ΑΛΕΞΙΟΣ ΣΑΒΒΑΚΗΣ "ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΣΑΡΟΥΧΗΣ" Εκδόσεις ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗΣ




 Γιάννης Τσαρούχης "Ποδηλάτης μεταμφιεσμένος σε τσολιά, μ' ένα ναό δεξιά κάτω" (1936) Ίδρυμα Γ. Τσαρούχη

Δεν ζητώ ανθρώπους να σκέφτονται σαν εμένα, αλλά να κάνουν σκέψεις συμπληρωματικές των δικών μου.
Γ. ΤΣΑΡΟΥΧΗΣ "ΛΙΘΟΝ ΟΝ ΑΠΕΔΟΚΙΜΑΣΑΝ ΟΙ ΟΙΚΟΔΟΜΟΥΝΤΕΣ" Εκδόσεις ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ

Στην Ελλάδα όλα γίνονται όπως θέλουν οι μέτριοι. 
Γ. ΤΣΑΡΟΥΧΗΣ "ΩΣ ΣΤΡΟΥΘΙΟΝ ΜΟΝΑΖΟΝ ΕΠΙ ΔΩΜΑΤΟΣ"

Η μετριότητα κατάντησε να είναι κάτι το απαραίτητο! Η μετριότητα και η καπατσοσύνη!
Γ. ΤΣΑΡΟΥΧΗΣ "ΛΙΘΟΝ ΟΝ ΑΠΕΔΟΚΙΜΑΣΑΝ ΟΙ ΟΙΚΟΔΟΜΟΥΝΤΕΣ" Εκδόσεις ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ





                      Γιάννης Τσαρούχης "Νέος με άσπρα λινά"

"Ο Τσόγτσιλ και η καγαβάνα"
Ο Λυκούργος Καλλέργης θυμάται μια συνομιλία του με τον Τσαρούχη κατά τη διάρκεια του ελληνοϊταλικού πολέμου 1940-41, όταν και οι δύο υπηρετούσαν ως στρατιώτες:
Ο Τσαρούχης όμως ήταν απόμακρος, δεν πίστευε τίποτε απ' όλα αυτά. Κρυφογελούσε σαρκάζοντας. Δεν πίστευε καθόλου πως η ζωή θ' αλλάξει, ότι οι άνθρωποι θα γίνουν καλύτεροι, ότι θα σταματήσουν οι πόλεμοι.
"Μα είναι δυνατό, Γιάννη", του 'λεγα εγώ, "είναι δυνατό να μην πιστεύεις ότι ο κόσμος θ' αλλάξει ύστερα απ' αυτό τον ολέθριο πόλεμο, ύστερα απ' αυτόν το χαλασμό και την κοσμογονία; Δεν πιστεύεις ότι η ζωή θα γίνει καλύτερη, ότι οι σύμμαχοι θα συνεργαστούν για ν' απαλλάξουν την ανθρωπότητα από την αθλιότητα, τη δυστυχία, την κοινωνική ανισότητα και τα δεινά των πολέμων;"
"Μα για ποιους συμμάχους μου μιλάς, Λυκούγο; Ποιοι είναι αυτοί οι καλοθελητές και ομοφγονούντες σύμμαχοι, που θ' απαλλάξουν την ανθγωπότητα από τα δεινά, για τα οποία και αυτοί οι ίδιοι είναι υπεύθυνοι;"
"Μα είναι οι σύμμαχοί μας, Γιάννη μου", του λέω εγώ. "Οι σύμμαχοί μας ενάντια στο φασισμό!"
"Ποιοι είναι αυτοί οι σύμμαχοι; Ονόμασέ τους".
"Μα ο Τσόρτσιλ, ο Ρούζβελτ και ο Στάλιν", του απαντώ.
"Αχ, Καλλέγη, πόσο είσαι αφελής", μου λέει. "Μου μιλάς για τον Τσόγτσιλ! Μα αγαπητέ μου, αν ο Τσόγτσιλ ήτανε τώγα εδώ κοντά μας και ετούτος ο πόλεμος δεν είχε τελειώσει, ξέγεις τι θα σου 'λεγε;"
"Τι θα μου 'λεγε;"
"Θα σου 'λεγε: Βγε Καλλέγη, δώσε μου την καγαβάνα σου να φάω για να μη λεγώσω τη δικιά μου. Κι ούτε καν θα σε παγακαλούσε. Και θα σου άνοιγε στα γήγογα ένα καινούγιο μέτωπο, κι εσύ θα ήσουν πάλι στην πγώτη γαμμή να πολεμάς, ενώ ο Τσόγτσιλ, αφού θα είχε ντεγλικώσει με την καγαβάνα σου, θα κάπνιζε μακάγια το πούγο του σε κάποιο παλάτι στο Λονδίνο. Κάτι ανάλογο θα μπογούσαν να σου ζητήσουν και οι άλλοι σύμμαχοι, και ο Γούζβελτ και ο Στάλιν. Όλοι αυτοί, κατά κανόνα, την καγαβάνα τους ποτέ δεν τη λεγώνουν".
Αυτός ήταν ο Τσαρούχης. Με μια αλληγορία και δυο καυτά λόγια ξόφλησε τη μεγάλη και τρανή συμμαχία των Μεγάλων, που τόσες και τόσες προσδοκίες κι ελπίδες στήριξε σ' αυτήν η ανθρωπότητα και ιδιαίτερα η χώρα μας. Αυτή είναι μια από τις πιο ζωντανές μνήμες που μου έμειναν από το έπος της Αλβανίας. Το δυστύχημα είναι ότι ο Τσαρούχης βγήκε δικαιωμένος.
ΛΥΚΟΥΡΓΟΣ ΚΑΛΛΕΡΓΗΣ "ΣΤΟ ΔΙΑΒΑ ΤΟΥ 20ου ΑΙΩΝΑ" Εκδόσεις ΛΙΒΑΝΗ

Αρετές μας είναι τα ελαττώματά μας που τα παραδεχτήκαμε.
"ΤΑ ΓΝΩΜΙΚΑ ΤΟΥ ΤΣΑΡΟΥΧΗ" Εκδόσεις ΒΟΥΡΚΑΡΙΑΝΗ (αντιγραφή από το Σπουδαστήριο Νέου Ελληνισμού


Χρειάζεται η θεία αφέλεια για να βρεις μέσα σου την αλήθεια.
Γ. ΤΣΑΡΟΥΧΗΣ "ΛΙΘΟΝ ΟΝ ΑΠΕΔΟΚΙΜΑΣΑΝ ΟΙ ΟΙΚΟΔΟΜΟΥΝΤΕΣ" Εκδόσεις ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ

) 




  Γιάννης Τσαρούχης "Το μαρτύριο του Αγίου Σεβαστιανού"




Το ίδιο εκείνο πρωί της 21ης Απριλίου βγαίνοντας, είδε τα τανκ στους δρόμους και νόμισε στην αρχή πως ο Γαβράς γύριζε τη νέα του ταινία. Έφυγε προτού προλάβει να χαρεί το νεόκτιστο σπίτι στο Μαρούσι. "Μα πού πας; Φεύγεις τώρα που απέκτησες σπίτι;" του είπε ο φίλος του Ντίνος Δοξιάδης. "Απέκτησα σπίτι αλλά έχασα το οικόπεδο", του απάντησε ο Τσαρούχης.
ΑΛΕΞΙΟΣ ΣΑΒΒΑΚΗΣ "ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΣΑΡΟΥΧΗΣ" Εκδόσεις ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ

Ένα μόνο έχω να συμβουλεύσω τους νεότερους: να πειθαρχούν στην πίστη τους, αφού προηγουμένως την ανακαλύψουν.
Γ. ΤΣΑΡΟΥΧΗΣ "ΜΑΤΗΝ ΩΝΕΙΔΙΣΑΝ ΤΗΝ ΨΥΧΗΝ ΜΟΥ" Εκδόσεις ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ
Ο λόγος, η γλώσσα, η φωνή - αντίδοτα στο θάνατο και στη δυστυχία.
"ΤΑ ΓΝΩΜΙΚΑ ΤΟΥ ΤΣΑΡΟΥΧΗ" Εκδόσεις ΒΟΥΡΚΑΡΙΑΝΗ (αντιγραφή από το Σπουδαστήριο Νέου Ελληνισμού)

Το εξαιρετικό άτομο άλλοτε ετιμάτο και εξυπηρετούσε το σύνολο! Σήμερα το εξαιρετικό άτομο κρίνεται από το σύνολο των μέτριων ανθρώπων και μπαίνει σε μια κλίνη του Προκρούστη και κονταίνει. Το "γιατί εσύ και όχι εγώ", είναι το συνηθισμένο που ακούει κανείς σήμερα.
Γ. ΤΣΑΡΟΥΧΗΣ "ΛΙΘΟΝ ΟΝ ΑΠΕΔΟΚΙΜΑΣΑΝ ΟΙ ΟΙΚΟΔΟΜΟΥΝΤΕΣ" Εκδόσεις ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ

"Ο μοναδικός θεατής"
Το 1920 ο Τσαρούχης ήταν 10 χρονών.
Το 1920 αποφάσισα στο σπίτι της θείας μου Μεταξά, όπου έμενα (λόγω ταξιδιού της μητέρας μου στην Ελβετία, για λόγους υγείας της αδελφής μου), να δημιουργήσω ένα θέατρο και πρώτο έργο ήταν η Αντιγόνη. Το θέατρο αυτό ήταν μια μεγάλη τρισδιάστατη μακέτα χωρίς πάτωμα, όπου μπορούσαν ντεκουπαρισμένες φιγούρες να κινηθούν όπως στον Φασουλή. (.)
Τα κοστούμια έφτιαχνα εκείνη την ώρα με βάση τις φιγούρες και τα σκηνικά. Μοναδικός θεατής ήταν ο αδελφός μου Μάριος τον οποίο συχνά έδενα με σκοινιά στην καρέκλα του για να μη φύγει και δεν δει το θέαμα.
ΑΛΕΞΙΟΣ ΣΑΒΒΑΚΗΣ "ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΣΑΡΟΥΧΗΣ" Εκδόσεις ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ

Σας παραπέμπω στη Διοτίμα του Συμποσίου του Πλάτωνα - τα λέει πολύ καλά. Η Πενία και ο Πλούτος, καλεσμένοι, σ' ένα γάμο μεθύσανε και ο Πλούτος ξεμονάχιασε την Πενία και καρπός αυτής της ενώσεως υπήρξε ο Έρωτας. Γι' αυτό ο έρωτας είναι φτώχεια και ζητιανιά και συγχρόνως αίσθηση μεγάλη πλούτου.
Γ. ΤΣΑΡΟΥΧΗΣ "ΜΑΤΗΝ ΩΝΕΙΔΙΣΑΝ ΤΗΝ ΨΥΧΗΝ ΜΟΥ" Εκδόσεις ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ

Η τέχνη δεν είναι απασχόληση, δεν είναι για να περνάς την ώρα σου. Είναι η θρησκεία του ζωντανού και αιώνιου πάθους.
Γ. ΤΣΑΡΟΥΧΗΣ "ΑΓΑΘΟΝ ΤΟ ΕΞΟΜΟΛΟΓΕΙΣΘΑΙ"

Είναι ο νόμος της φύσεως - όποιος δεν παραδέχεται τις επιθυμίες του, να φανατίζεται με τις επιθυμίες των άλλων.
Γ. ΤΣΑΡΟΥΧΗΣ "ΛΙΘΟΝ ΟΝ ΑΠΕΔΟΚΙΜΑΣΑΝ ΟΙ ΟΙΚΟΔΟΜΟΥΝΤΕΣ" Εκδόσεις ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ 

Η ζωή είναι τόσο θαυμαστό πράγμα, ώστε η τιμή της είναι το μυστήριο του θανάτου.
"ΤΑ ΓΝΩΜΙΚΑ ΤΟΥ ΤΣΑΡΟΥΧΗ" Εκδόσεις ΒΟΥΡΚΑΡΙΑΝΗ (αντιγραφή από το Σπουδαστήριο Νέου Ελληνισμού)




Γιάννης Τσαρούχης "Μάθημα βυζαντινής τέχνης" (1965)

Στην Ελλάδα βλέπουμε μόνο τη δυσάρεστη και την αδύνατη πλευρά κάθε πράγματος. Όλοι ξέρουν το τι δε γίνεται και, ικανοποιημένοι με την απαισιόδοξη γνώμη τους, κατηγορούν κάθε άνθρωπο που έχει δράση και προσπαθεί να κάνει κάτι τι.
Υπάρχουν και οι τρελοί που παίρνουν στα σοβαρά την Ελλάδα και αγνοούν τις απαισιόδοξες γνώμες και φτάνουν στο αδύνατο και στο ακατόρθωτο, χάνοντας την εκτίμηση των απαισιόδοξων και αυτών που γνωρίζουν τα πάντα.
Γ. ΤΣΑΡΟΥΧΗΣ "ΛΙΘΟΝ ΟΝ ΑΠΕΔΟΚΙΜΑΣΑΝ ΟΙ ΟΙΚΟΔΟΜΟΥΝΤΕΣ" Εκδόσεις ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ

Η αδελφή του, Αγγελική Τσαρούχη, πέθανε άγαμη το 1970. Εκείνος το 'μαθε στο Παρίσι, αλλά δεν μπόρεσε να έρθει στην Αθήνα για την κηδεία. "Στη θλίψη μου μέσα" μου έχει πει, "έμπαινα στο μετρό κι όπου πήγαινε. Έτσι, χωρίς να πηγαίνω πουθενά, σκεπτόμουν τη μητέρα μου που ήταν δεμένη πολύ μαζί της. Δεν είχα το κουράγιο ούτε στο τηλέφωνο να της μιλήσω. Της έγραψα ένα γράμμα πως μόνο ο Χριστός μπορεί να την παρηγορήσει γι' αυτό". Ήταν πολύ γριά τότε, ενενήντα τριών ετών. Την είδε τον επόμενο χρόνο που ήρθε στην Ελλάδα. "Παιδί μου", του είπε, "θέλω να πεθάνω, αλλά ας περάσουν τρία χρόνια. Δε θέλω να την ενοχλήσω την αδελφή σου μέσα στον ίδιο τάφο". Να από πού έπαιρνε ο Τσαρούχης τα πρότυπα για τις Εκάβες και τις Κασσάνδρες. Ήταν πρόσωπα που τα ήξερε στη ζωή και γι' αυτό μπορούσε να τα αποδώσει στο θέατρο.
Εκείνη πέθανε τον Ιούλιο του 1973. Ο ίδιος είχε έρθει στην Ελλάδα μόλις πριν από λίγες μέρες.
                                                                                                      
ΑΛΕΞΙΟΣ ΣΑΒΒΑΚΗΣ "ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΣΑΡΟΥΧΗΣ" Εκδόσεις ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ




                                                                                                                                                               &am p; ;nbs p;                                                                        "Η Παναγία της Νίκης"

Κατά τη διάρκεια του πολέμου με τους Ιταλούς ο Γ. Τσαρούχης -ο οποίος υπηρετούσε ως στρατιώτης- ζωγράφισε στο καπάκι ενός κιβωτίου ρέγκας την Παναγία της Νίκης:
Ο διοικητής εζήτησε να δει την εικόνα. Ήταν μακριά η σκηνή και έστειλε έναν μοτοσυκλετιστή εξαιρετικά ωραίο και πολύ μάγκα, για να με κουβαλήσει εκεί που έμενε. Επήρα την εικόνα μαζί μου και καβάλησα τα καπούλια της μοτοσυκλέτας. Καθώς πηγαίναμε προς τον διοικητή, έφραξαν σχεδόν τον δρόμο Έλληνες στρατιώτες από την Άρτα, που είχαν στρατοπεδεύσει εκεί κι είχαν πληροφορηθεί για την ύπαρξη της εικόνας. Ήδη το ταπεινό μου έργο, που δεν είχε στεγνώσει ακόμα, είχε αποκτήσει την φήμη θαυματουργής εικόνας και οι στρατιώτες οι Αρτινοί, σε έξαλλη θρησκευτική έκσταση, απαιτούσαν η θαυματουργή εικόνα να μείνει ένα βράδυ τουλάχιστον στην κατασκήνωσή τους. Άκουγες φωνές, από παντού. Όλοι οι στρατιώτες φωνάζανε: "Η Παρθένα, η Παρθένα. Να την αφήσετε μια βραδιά". Εκείνη την ώρα βάρεσε συναγερμός, δηλαδή ένας στρατιώτης με μια σάλπιγγα τυλιγμένη με ιμάντες από γκέτες από χακί ύφασμα εσάλπισε. Εγώ και ο μοτοσυκλετιστής πέσαμε μπρούμυτα σύμφωνα με τις διαταγές που είχαμε. Κανένας Αρτινός δεν έκανε το ίδιο. "Βρε συνάδελφε", μου είπε ένας, "βαστάς την Παρθένα και φοβάσαι;"
Γ. ΤΣΑΡΟΥΧΗΣ "ΜΑΤΗΝ ΩΝΕΙΔΙΣΑΝ ΤΗΝ ΨΥΧΗΝ ΜΟΥ" Εκδόσεις ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ

"Ειρήνηηηη! Ειρήνηηηη!"

Ο Λυκούργος Καλλέργης θυμάται πώς έζησε μαζί με τον Τσαρούχη το τέλος του ελληνοϊταλικού πολέμου 1940-41:
Ήταν παραμονές του Πάσχα - Απρίλης του 1941. Ζούσαμε μέσα σ' εκείνη τη σπηλιά, σαν κυνηγημένα απ' το λύκο πρόβατα, που ξέκοψαν απ' το κοπάδι τους, τρώγοντας ό,τι απομεινάρια είχαμε στα σακίδιά μας και απ' αυτά που αρπάξαμε από τις αποθήκες της επιμελητείας. Ύστερα από δυο τρεις μέρες -δεν θυμάμαι καλά- ένα πρωινό ανοιξιάτικο, ακούσαμε ξάφνου από μακριά, κάτω στον κάμπο, μια βροντερή φωνή ανθρώπου σ' έξαλλη κατάσταση να κραυγάζει: "Ειρήνηηη!. Ειρήνηηηη!. Αδέλφιααα, έγινε Ειρήνηηηη!. Τέλειωσε ο πόλεμοοος!.
Σαστισμένοι πεταχτήκαμε όλοι έξω απ' τη σπηλιά. Ο άνθρωπος κάτω στον κάμπο συνέχιζε να φωνάζει: "Ειρήνηηη!. Ειρήνηηηη!."
Τότε συνειδητοποιήσαμε τι είχε συμβεί: Υπογράφηκε ειρήνη!. Ο πόλεμος τέλειωσε! Τέλειωσε!. Ανάστατοι, κλαίγοντας, αγκαλιαζόμασταν και φιλιόμασταν!. Έπειτα, έξαλλοι από αγαλλίαση, ορμήσαμε στον κατήφορο σαν ένα σώμα και κατρακυλώντας φτάσαμε όλοι μαζί σ' ένα εκκλησάκι στους πρόποδες του βουνού. Κάποιος άνοιξε την πόρτα κι όλοι μαζί, στριμώχνοντας ο ένας τον άλλο, χωθήκαμε μέσα. Νιώσαμε σαν να είχαμε λυτρωθεί από ένα βραχνά, από ένα όνειρο εφιαλτικό. Και ξαφνικά ο Τσαρούχης άρχισε να ψέλνει με μια φωνή εκ βαθέων το: "Τη υπερμάχω στρατηγώ τα νικητήρια, ως λυτρωθείσα των δεινών ευχαριστήρια." Τότε αρχίσαμε όλοι να ψέλνουμε με έξαρση το δοξαστικό τροπάριο, παρασυρμένοι από την καλλικέλαδη φωνή του Τσαρούχη. Ήταν κάτι σαν μυσταγωγία. Ήταν κάτι λυτρωτικό, σαν αποκάθαρση, σαν Ανάσταση!. Ήταν άλλωστε κοντά το Πάσχα. Και πραγματικά, ο Τσαρούχης στη συνέχεια έψαλε το: "Χριστός ανέστη εκ νεκρών!." Και όλοι μαζί τον ακολούθησαν με την ίδια έξαρση. Σιγά σιγά συνήλθαμε, ειρηνέψαμε, κι έτσι πανηγυρικά, ελεύθεροι και λυτρωμένοι, "έμπλεοι αγαλλιάσεως", υποδεχτήκαμε την υπογραφή της "ειρήνης". Ποιας ειρήνης! Δεν φανταζόμασταν τα δεινά που θ' ακολουθούσαν!
ΛΥΚΟΥΡΓΟΣ ΚΑΛΛΕΡΓΗΣ "ΣΤΟ ΔΙΑΒΑ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΑΡΑΧΟΥ 20ου ΑΙΩΝΑ" Εκδόσεις ΛΙΒΑΝΗ
  Γιάννης Τσαρούχης (1910-1989)