Μια αξιέπαινη προσπάθεια

19 Σεπτεμβρίου: Παγκόσμια Ημέρα Εθελοντικού Καθαρισμού των Ακτών


Παγκόσμια ημέρα εθελοντικού καθαρισμού των ακτών έδειχνε το ημερολόγιο μας, με τις παγκόσμιες ημέρες όλου του χρόνου, το προηγούμενο Σάββατο και οι πρόσκοποι της πόλης μας δεν θα μπορούσαν να λείπουν από μια τέτοια ημέρα.



Έτσι από το πρωί, το σύστημα των προσκόπων της πόλης μας μαζί με το προσωπικό του δήμου Νέας Περάμου αλλά και με την βοήθεια κάποιων μελών από τους εξωραϊστικούς συλλόγους οι οποίοι ευαισθητοποιήθηκαν απέναντι σε αυτή την κίνηση, συγκεντρώθηκαν στον χώρο της λέσχης των Προσκόπων, χωρίστηκαν σε 3 ομάδες δράσης, εφοδιάστηκαν με τον κατάλληλο εξοπλισμό (γάντια μιας χρήσης, σακούλες κλπ) και ξεχύθηκαν κατά μήκος της ακτής της πόλης μας με μοναδικό σκοπό να την αφήσουν λίγο καλύτερη από ότι την αφήσαμε όλοι εμείς το καλοκαίρι που μας πέρασε.

Δυστυχώς, η προσπάθεια που έπρεπε να καταβάλουν οι εθελοντές ήταν αρκετά μεγάλη, τόσο μεγάλη όσο και η αδιαφορία μας και η ανευθυνότητα μας απέναντι στις παραλίες. Επειδή έτυχε να συμμετέχω και εγώ στην κίνηση αυτή, ως μέλος του συστήματος Προσκόπων Νέας Περάμου, απλά επαλήθευσα τα όσα πίστευα μέχρι τώρα για την αχαρακτήριστη αντιμετώπιση μας απέναντι στο θέμα αυτό. Ένας απίστευτος κατάλογος σκουπιδιών και άχρηστων αντικειμένων που απλά ‘ξέμειναν’ στην παραλία γιατί «έτσι μας βόλεψε!», γιατί «ποιος τα κουβαλάει μέχρι τον κάδο τώρα;», γιατί «δεν θέλω να λερώσω το αυτοκίνητο μου κουβαλώντας τα μέχρι πίσω πάλι!», γιατί «απλά βαριόμουνα να τα μαζέψω!», γιατί…γιατί…! Χιλιάδες γιατί αλλά χωρίς ένα αλλά να τα συνοδεύει!

Γιατί «έτσι μας βόλεψε, ΑΛΛΑ αύριο πάλι πάνω στα δικά μου σκουπίδια θα απλώσω την πετσέτα μου!», γιατί «ποιος τα κουβαλάει μέχρι τον κάδο τώρα, ΑΛΛΑ ίσως αύριο να μην βρω καν χώρο να ξαπλώσω στην παραλία λόγω ότι θα είναι ήδη ξαπλωμένα τα σκουπίδια που άφησα εχθές!», γιατί «δεν θέλω να λερώσω το αυτοκίνητο μου κουβαλώντας τα μέχρι πίσω πάλι, ΑΛΛΑ ίσως να αξίζει να λερώσω για μία μέρα το αυτοκίνητο μου παρά για 100 χρόνια την θάλασσα!», γιατί «απλά βαριόμουνα να τα μαζέψω, ΑΛΛΑ ίσως αύριο να μην χρειάζεται να μαζέψω τίποτα γιατί πολύ απλά αύριο δεν θα υπάρχει καν παραλία να λερώσω!». Μερικές φορές κάνουν καλό τα «αλλά» τελικά!

Ένας πρόσκοπος (παιδί ηλικίας 12 ετών) λίγο πριν αναχωρήσουμε με το λεωφορείο του Δήμου πάλι πίσω προς την λέσχη, ρώτησε γιατί το κάνουμε σήμερα αυτό εμείς; Σε αυτή την ερώτηση του μικρού προσκόπου σίγουρα έχουμε να δώσουμε όλοι μας μία απάντηση!! Να του δώσουμε ένα λόγω του γιατί σήμερα αυτός καθαρίζει την παραλία! Σίγουρα όλοι έχουμε, για σκεφτείτε..

Κάποια στιγμή, αυτή η αδιαφορία μας, αυτή η απραξία μας, αυτά τα ΓΙΑΤΙ, θα μας φέρουν μπροστά σε μια κατάσταση δυστυχώς πολύ δυσάρεστη που δεν θα χωρούν άλλα ΓΙΑΤΙ! Δεν θα υπάρχουν περιθώρια για άλλα ΑΛΛΑ, και που θα είναι πολύ αργά για άλλες δικαιολογίες. Όταν φτάσει η ώρα η φύση να μας εκδικηθεί δεν θα είναι καθόλου χαριστική! Ακριβώς όπως κάναμε και εμείς τόσα χρόνια. Ας σταματήσουμε να ελπίζουμε και ας αρχίσουμε να πράττουμε! Ας παύσουμε να σκεπτόμαστε με προοπτική 24ωρών (εγώ αύριο θα έχω παραλία να ξαπλώσω, εγώ αύριο θα έχω θάλασσα να κολυμπήσω… τι με νοιάζει;) και ας σκεφτούμε λίγο περισσότερο το μέλλον, αυτό που θα αφήσουμε στα παιδιά μας. Πως το πήραμε και πως θα το παραδώσουμε. Μακάρι τέτοιου τύπου ημέρες (Παγκόσμια ημέρα καθαρισμού παραλίας, παγκόσμια ημέρα αιμοδοσίας κλπ) να μην χρειαζόταν καν να υπάρχουν, και να τις θυμόμαστε μία φορά τον χρόνο. Δεν είναι θέμα μίας μέρας ευαισθητοποίησης το χρόνο η διάσωση του πλανήτη μας, είναι θέμα καθημερινότητας, συνειδητοποίησης, αντίληψης και τρόπου ζωής !

Σωτήρης





«…Ο αληθινός τρόπος για να είναι κανείς ευτυχισμένος είναι δίνοντας σε άλλους ανθρώπους. Προσπαθήστε να αφήσετε αυτό το κόσμο λίγο καλύτερο απ' ότι τον βρήκατε.…»

Λόρδος BADEN POWELL, Ιδρυτής Παγκόσμιου Προσκοπισμού