ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΥΠΑΡΧΟΥΣΑΣ ΑΝΕΝΕΡΓΗΣ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΙΚΗΣ ΓΡΑΜΜΗΣ

Η περιοχή της Δυτικής Αττικής και πιο συγκεκριμένα του Θριασίου Πεδίου φιλοξενεί σήμερα την μεγαλύτερη βιομηχανική ζώνη της χώρας με περίπου 8.000 επιχειρήσεις και βιομηχανίες που απασχολούν εργατικό δυναμικό από την ευρύτερη περιοχή της περιφέρειας Αττικής. Οι τελευταίοι μετακινούνται καθημερινά προς και από την περιοχή του Θριασίου Πεδίου διερχόμενοι από το οδικό δίκτυο ταχείας κυκλοφορίας και δευτερευόντως χρησιμοποιώντας το δίκτυο των συγκοινωνιών. Σκόπιμο είναι να αναφερθεί ότι περισσότερες από 20 επιχειρήσεις της περιοχής υπάγονται στην οδηγία ΣΕΒΕΖΟ και αυξάνουν τον δείκτη επικινδυνότητας για την ευρύτερη περιοχή.

Στο Θριάσιο Πεδίο διαμένουν περισσότεροι από 200.000 κάτοικοι, αριθμός κατά προσέγγιση που αποκλίνει φανερά από τα απογεγραμμένα νούμερα μόνιμης κατοίκησης του 2001, ενώ παράλληλα στον εξυπηρετούμενο πληθυσμό θα μπορούσε κανείς να προσθέσει τους περίπου 100.000 εργαζόμενους στις παραγωγικές μονάδες της περιοχής, καθώς και τους διερχόμενους από και προς την Δυτική Ελλάδα, Πελοπόννησο, Ήπειρο και τα νησιά του Ιονίου. Η καθημερινή συγκέντρωση διαμένοντος, εξυπηρετούμενου και διερχόμενου πληθυσμού στην περιοχή, συνεπάγεται έντονη κυκλοφοριακή συμφόρηση και ρύπανση.

Με την έναρξη λειτουργίας της γραμμής του Προαστιακού σιδηροδρόμου, Αεροδρόμιο Ελ. Βενιζέλος-Κιάτο η εξυπηρέτηση της περιοχής βελτιώθηκε σε ένα ποσοστό, κυρίως όμως όσον αφορά στην σύνδεση της βόρειας εμπορικής ζώνης του Θριασίου με τα Ανατολικά και βόρια προάστια της Αττικής. Τα αραιά δρομολόγια του προαστιακού σιδ/μου και η κακή συνδεσιμότητα με τα αστικά κέντρα της Ελευσίνας , του Ασπροπύργου και της Μάνδρας αλλά και την παραλιακή εμπορική ζώνη, δεν συνέβαλαν αρκετά στην αποσυμφόρηση της κυκλοφορίας και την σωστή λειτουργία των οδικών αξόνων. Με την έναρξη λειτουργίας του προαστιακού σιδ/μου η σιδηροδρομική γραμμή του ΟΣΕ Αγίων Αναργύρων- Ασπροπύργου-Ελευσίνας-Ναυπηγείων Ελευσίνας-Μεγάρων έπαψε να λειτουργεί με την εκτίμηση ότι η νέα γραμμή θα εξυπηρετούσε τις ανάγκες μετακίνησης από και προς την Δυτική Αττική και το Θριάσιο πεδίο. όμως ο χαμηλός δείκτης εξυπηρέτησης του προαστιακού, όπως αποδεικνύεται από την υφιστάμενη κατάσταση για την περιοχή φανερώνει την ανάγκη για περεταίρω σύνδεση της περιοχής με μέσα σταθερής τροχιάς, με την ενδεχόμενη αξιοποίηση της υφιστάμενης σιδ/κης γραμμής.

Μία τέτοια σύνδεση θα μπορούσε να συμβάλει στην περιβαλλοντική αναβάθμιση καθώς οι ροές των εργαζομένων προς και από μεγάλους πόλους απασχόλησης (Διυλιστήρια, Ναυπηγεία, Βιομηχανική Ζώνη Σκαραμαγκά, Ασπροπύργου και Ελευσίνας, Αεροπορική Βάση Ελευσίνας) γίνεται καθημερινά μέσω του οδικού δικτύου είτε με την χρήση μεγάλου αριθμού υπηρεσιακών λεωφορείων για την μεταφορά του προσωπικού είτε με ΙΧ. Η μετακίνηση αυτή αφενός προκαλεί ιδιαίτερη συμφόρηση στον άξονα της Λεωφόρου Αθηνών καθώς και στην Αττική Οδό αλλά και την Λεωφόρο Σχιστού.

Η υπάρχουσα κατάσταση θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί με την αξιοποίηση του ανενεργού Σιδηροδρομικού Διαδρόμου τ. ΣΠΑΠ (ΟΣΕ) Αγίων Αναργύρων- Ελευσίνας-Ναυπηγείων Ελευσίνας-Μεγάρων ως Αστικό-Προαστιακό Μέσο Σταθερής Τροχιάς, και αναμένεται να έχει μεγάλες ωφέλειες για τη περιοχή αλλά και για την μετακίνηση των πολιτών.
Μια δρομολόγηση τέτοιου μέσου σταθερής τροχιάς θα έχει ως αποτέλεσμα την ασφαλή και έγκαιρη μετακίνηση κατοίκων και εργαζομένων, τη συμβολή στην κυκλοφοριακή αποσυμφόρηση της ευρύτερης περιοχής, την επίτευξη της έγκαιρης μετάβασης από την Δυτική Ελλάδα και την Πελοπόννησο στην μητροπολιτική περιοχή της Αττικής και τη μείωση των ατμοσφαιρικών ρύπων οι οποίοι παράλληλα αναμένεται να αυξηθούν από την μετακίνηση του κέντρου μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων (κοντέινερ) από το Λιμάνι του Πειραιά στον Σταθμό του ΟΣΕ στον Ασπρόπυργο (Αττική Οδός).

Είναι κρίμα ένας πολύτιμος υπάρχων σιδηροδρομικός διάδρομος διπλής γραμμής στο μέγιστο μήκος του και με ικανά γεωμετρικά χαρακτηριστικά, που διασχίζει περιοχές με σημαντικά αστικά κέντρα και πόλους έλξης πληθυσμών, σε μια πολεοδομικά και περιβαλλοντικά υποβαθμισμένη περιοχή, να συνεχίζει να παραμένει στην αχρησία και τελικά να απολεσθεί. Εξάλλου, η διεθνής τάση είναι η διατήρηση και ανάπτυξη των μέσων μεταφοράς σταθερής τροχιάς κάτι που ως χώρα χρειαστήκαμε 44 χρόνια να το συνειδητοποιήσουμε με την επαναλειτουργία του τραμ το 2004 το οποίο στο μεταξύ είχε απαξιωθεί και καταργηθεί.

Για τους παραπάνω λόγους ζητάμε να θεωρηθεί ως απολύτως δικαιολογημένο το αίτημα των κατοίκων και φορέων της περιοχής για επέκταση του δικτύου των Μέσων Μεταφοράς Σταθερής Τροχιάς με την αξιοποίηση της υπάρχουσας ανενεργής Σιδηροδρομικής Γραμμής.


ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΠΟΛΙΤΩΝ ΕΛΕΥΣΙΝΑΣ-ΜΑΓΟΥΛΑΣ