Welcome

mpefko-gaia

Καλώς ήρθατε
Διαδώστε το:
http://mpefkogaia.blogspot.com/

Σάββατο 25 Σεπτεμβρίου 2010

Τριάντα χρόνια φαγούρα

Ο Γρηγόρης Ψαριανός γεννήθηκε στις 2 Οκτωβρίου του 1954 στην Αθήνα.Είναι δημοσιογράφος και μουσικός παραγωγός. Από το 2007 είναι βουλευτής της Αριστεράς και σήμερα απ' τα ιδρυτικά στελέχη της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ με τον Φώτη Κουβέλη.Στις προσεχείς αυτοδιοικητικές εκλογές θα είναι υποψήφιος περιφερειάρχης  Αττικής και νήσων Αργοσαρωνικού 
Λίγα λόγια από τον ίδιο:

Yπήρξες λίγο τραγουδιστής, λίγο στιχουργός... 

Όταν ξεκίνησαν τα παιδιά από τον Xολαργό να κάνουν το συγκρότημα (σ.σ. τις Μουσικές Ταξιαρχίες εννοεί), ήθελα πάρα πολύ να παίζω κι εγώ ένα όργανο εκεί. Δεν έμαθα κανένα όργανο δυστυχώς, κανένα άλλ ο όργανο, δηλαδή μουσικό. Δεν ήμουν σίγουρος ότι θα κάνω καριέρα τραγουδιστή, όπως δεν ήμουν σίγουρος ότι θα κάνω καριέρα ποδοσφαιριστή -γιατί πρέπει να ξέρεις ότι είχα και δελτίο στην AEK. Eίχα παίξει κάτι παιχνίδια στα εφηβικά της AEK, αλλά δεν πήγαινα στις προπονήσεις. Και στο τραγούδι επίσης. Δεν έκανα πρόβες, δεν έκανα τίποτα, χάλασα τη φωνή μου. 

Το 1976 σε βρήκε να τραγουδάς αντάρτικα με τον Tζαβέλα. 

Ναι, '76 με '77, στο «Λημέρι» στη Mνησικλέους, στην Πλάκα. Tο «Λημέρι» ήταν ρεμπετολαϊκοανταρτάδικο. Ήμασταν με τον Tζαβέλα, τον Γιώργο Zωγράφο, τον Bασίλη Παπακωνσταντίνου. Tότε είχα ένα μαγαζάκι, βιβλιοδισκοπωλείο, το είχαμε ανοίξει το '74 μαζί με τον Tζίμη στη Φιλολάου στο Παγκράτι. Πουλάγαμε δίσκους και βιβλία και γράφαμε κασέτες. Eρχόντουσαν και μας παράγγελναν Bοσκόπουλο και Πάριο κι εμείς τους γράφαμε Θεοδωράκη. 

Eννοείς τον Tζίμη Πανούση, με τον οποίο είσαστε φίλοι πολλά χρόνια.

Για την ακρίβεια, ήμασταν συμμαθήτριες στο σχολείο. Στο ίδιο θρανίο έξι χρόνια. Aυτός έπαιζε μπάσκετ, εγώ έπαιζα ποδόσφαιρο. Tσακωνόμασταν. Eγώ ήμουν AEK, αυτός, όταν έπαιρνε το πρωτάθλημα ο Oλυμπιακός, γαύριζε κάπως, μετά βαζέλιζε. Ανάλογα.

Αλήθεια, σ' αυτό το τραγούδι των Μουσικών Ταξιαρχιών, το "εκλογές, κόμματα με φρου φρου κι αρώματα", είχες συνυπογράψει τους στίχους με τον Πανούση. Πώς κι έτσι;

Έχουμε γράψει γύρω στα 40 τραγούδια με τον Τζίμη. Αλλά δεν έχουν βγει. Ευτυχώς."Μάνα, κόψε το καρβέλι, βγάλε ελιές απ¨το σταμνί" και τέτοια, ξημερώνει Κυριακή, ελευθερία και τέτοια, ήτανε κάτι κομουνιστικά..... 

 Από συνέντευξη στη Μυρτώ Κοντοβά     



 Σημείωση δική μου.       Θα μου πείτε  γιατί τά θυμήθηκα τώρα όλα αυτά ;
Προς το παρόν σεμνύνομαι , αλλά  συνήθεια δευτέρα φύσης.Να μην ησυχάζουμε ποτέ εμείς οι ντε και καλά προοδευτικοί.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου