Το Μα'ι' του 1936 ο διορισμένος απ' το βασιλιά Γεώργιο πρωθυπουργός Ιωαν.Μεταξάς ( πριν τη δικτατορία της 4ης Αυγ. ) δίνει εντολή να χτυπηθεί άγρια η μεγάλη απεργία των καπνεργατών στη Θεσσαλονίκη Ο πρώτος απ' τους συνολικά δέκα νεκρούς είναι ο αυτοκινητιστής Τάσσος Δούσης.Την άλλη μέρα σε εφημερίδα των Αθηνών δημοσιεύεται η φωτογραφία της τραγικής μάνας που θρηνεί πάνω απ'τον αδικοσκοτωμένος γιό της και γίνεται αφορμή η φωτογραφία αυτή, να γραφτεί απο τον ιερό Γ. ΡΙΤΣΟ το ωραιότερο ίσως στην παγκόσμια ποίηση ρέκβιεμ. Ο Επιτάφιος.
Ακολουθούν μερικές απ της στροφές του.
Μέρα Μαγιού μου μίσεψες μέρα Μαγιού σε χάνω
άνοιξη γιε που αγάπαγες κι ανέβαινες απάνω.....
Γιε μου, σπλάχνο των σπλάχνων μου, καρδούλα της καρδιάς μου,Πουλάκι της φτωχής αυλής, ανθέ της ερημιάς μου....
Πώς κλείσαν τα ματάκια σου και δε θωρείς που κλαίω Και δε σαλεύεις, δε γροικάς τα που πικρά σου λέω;....
Και τους πετάω κατάμουτρα στους λύκους και στ' αγρίμιαΠου μου' καναν της όψης σου το κρούσταλλο συντρίμμια....
Πουλί μου, χίλιες δυο ζωές με σένανε με δένουν,Κι όσοι αγαπιούνται και νεκροί, ποτέ τους δεν πεθαίνουν...
Ήσουν καλός κι ήσουν γλυκός κ' είχες τις χάρες όλες...
Κι αντίς τ' άφταιγα στήθεια μου να γδέρνω, δες, βαδίζω Και πίσω από τα δάκρυα μου τον ήλιο αντικρύζω
Γιε μου, στ' αδέρφια σου τραβώ και σμίγω την οργή μου, Σου πήρα το τουφέκι σου' κοιμήσου, εσύ, πουλί μου.
Γιε μου, στ' αδέρφια σου τραβώ και σμίγω την οργή μου, Σου πήρα το τουφέκι σου' κοιμήσου, εσύ, πουλί μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου