Ποτέ δεν είναι αργά για να μην είναι αργά ...

Πρώτα απ' όλα πρέπει να τελειώσουμε με τον παραλογισμό τους! Εμφανίζουν την προδοσία τους ως ηρωισμό. Κι όχι μόνον! Επαινούν εαυτούς και αλλήλους για τη ραγιαδοσύνη τους ως προς τους ξένους και για την αναλγησία τους ως προς τους συμπολίτες τους. Ο παραλογισμός αυτός είναι η ρητορική της ανηθικότητάς τους. Πρέπει να τελειώνουμε με αυτόν τον παραλογισμό! Να λένε δηλαδή ότι σκότωσαν τη χώρα για να την κρατήσουν ζωντανή! - αυτή η αήθης προσέγγιση της πολιτικής την καθαιρεί, διότι όταν ο κάθε πολιτικός μπορεί να λέει ό,τι σοφιστεία τού κατεβεί, τότε απονοηματοδοτείται η λογική. Και πολιτική χωρίς λογική σημαίνει χάος και ζούγκλα. Πρέπει να τελειώνουμε μαζί τους. Αρχίζει να έχει λιγότερη σημασία πια το τι έκαναν ώς τώρα (αν και ελπίζω να λογοδοτήσουν εν καιρώ τω δέοντι για αυτό), έχει πολύ μεγαλύτερη σημασία να εμποδιστούν πλέον να κάνουν οτιδήποτε άλλο στο εγγύς μέλλον, στις μέρες που τους απομένουν. Τίποτα! Το παραμικρό! Οι άνθρωποι που έμπασαν τους Πέρσες στη χώρα για να τη σώσουν απ' τους Πέρσες, ας διαλέξουν τι είναι; Ηλίθιοι ή προδότες; Το ίδιο θα διαλέξει και ο Δικαστής (λαός, εν πρώτοις· και βλέπουμε)...

Ο Παπανδρέου θεωρεί τον λαό «συντεχνία». Ταυτόχρονα ο Παπανδρέου προσκυνάει μες στις νύχτες Εκδότες και ιδιοκτήτες ΜΜΕ.

Το ύψος του ολίγιστου αυτού ανδρός έχει μετρηθεί.

Δεν είναι παράδοξο λοιπόν, πρωτοσπαθάριος Υπουργός της κυβέρνησής του να δηλώνει στο «Βήμα» ότι: «ήμασταν σαν τις πόρνες μετά την πρώτη τους φορά». (Ως φαίνεται όμως, και του εν λόγω Υπουργού, και των υπόλοιπων συναδέλφων του ο ρόλος της πόρνης -μάλιστα στη χιλιοστή της φορά- τους άρεσε! διότι, ουδείς παραιτήθηκε).

Συνεπώς ούτε είναι επίσης παράδοξο, ότι η ανθυποτρόικα (Διαμαντοπούλου, Λοβέρδος και ο Πωστονλένε) που προσπαθεί να διαδεχθεί τον Βραχύ και Δόσωνα γιο του Ανδρέα, είναι ακόμα χειρότερη απ' τον ίδιο.

Πιο τροϊκανή, πιο μνημονιακή, πι0 περιφρονητική για τον λαό, πιο γραικυλική...

Και πιο βραχύβια! Πόσο κυβέρνησε ο Νταίνιτς; Οκτώ ή εννέα ημέρες;..

***

Ηταν μεγαλειώδης η χθεσινή συγκέντρωση. Το μήνυμά της πεντακάθαρο, ευανάγνωστο, ελπιδοφόρο.

Οι διαδηλωτές κατέλαβαν ειρηνικά τον χώρο μπροστά από τον Αγνωστο Στρατιώτη και, αν το πλήθος του λαού παρέμενε εκεί, υπό ακόμα μεγαλύτερη πίεση θα διαβουλεύονταν οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ στη Βουλή τα αίσχιστα.

Κι έτσι εκλήθησαν επί το έργον οι γνωστοί κουκουλοφόροι κι άρχισαν τον ψευτοπόλεμο κράτους - παρακράτους, ώστε να εκκενωθεί το προαύλιο της Βουλής απ' τον λαό και να μείνει λάφυρο στα χέρια των μπάτσων.

Το έχουμε δει το έργο. Το μήνυμα όμως της μεγαλειώδους πορείας, δεν ακυρώνεται...