Μια εικόνα χίλιες λέξεις

Η τραγωδία του ανθρώπου αποτυπωμένη.

Βλέμμα χαμένο,απλανές ,η απόλυτη ανθρώπινη ερήμωση,χείλη παραπαίοντα. Ο πανικός διάχυτος.

Ο άνθρωπος που νόμιζε πως θα γινόταν βασιλιάς.

Έκανε απολογισμό μη έργων, άναρθρα και ασύντακτα, η επιτομή της γελοιότητας.Παρόντες καμιά τριανταριά συγγενείς και φίλοι με σιγήν μνημοσύνου, απογυμνωμένος απ' όσους κατά καιρούς τον στήριζαν και ακολουθούμενος απ' εκείνους που τον υποτιμούσαν ,( ταβερνιάρης ) και τον έβριζαν χυδαία.

Μηδένα προ του τέλους μακάριζε.

Το τέλος έφτασε, ατιμωτικό και αμείλικτο. Εκλιπαρώντας και γλείφοντας εκεί όπου έφτυνε.Φεύγει αφήνοντας διάχυτη την ματαιωτική αίσθηση ανθρώπου που κατείχε ελάχιστα, χωρίς προφανώς ποτέ του να το αντιληφθεί,όπως θα αργήσει να συνειδητοποιοίσει ότι στο άμεσο μέλλον ο κυριότερος παραγκωνισμένος σ'αυτήν την πόλι θα είναι ο ίδιος.Διδάχτηκε όλα τα άλλα απ' τον μέντορά του εκτός αυτού.Η συνοδοιπορία τους στις ερχόμενες Δημοτικές εκλογές, αποτελεί την κορύφωση κάθαρση του δράματος, που ένα τέταρτο του αιώνα σημάδεψε με τα μελανότερα χρώματα,την ιστορία αυτής της πόλης.