Άδοξο τέλος

> 2 χρόνια κυκλοφορίας και... κλείνουμε!!!
''Στην εκπνοή του χρόνου, εν μέσω εορταστικής ατμόσφαιρας γιορτάζουμε τα γενέθλιά μας .. και … κλείνουμε. Δεκαοκτώ σχεδόν χρόνια η ΠΡΟΟΔΟΣ, και δύο η ΝΕΑ ΠΡΟΟΔΟΣ σας κράτησαν συντροφιά. Η ιδέα, ξεκίνησε από μια παρέα φίλων, που είχαν τις ίδιες ανησυχίες και έκριναν ότι με την πένα τους θα είχαν τη δυνατότητα να συνεισφέρουν στην ενημέρωση της τοπικής κοινής γνώμης. Η ‘ΠΡΟΟΔΟΣ’ εδραιώθηκε στη συνείδηση των αναγνωστών της ως ποιοτική, αριστερή, οικολογική εφημερίδα, με ιδιαίτερη ευαισθησία σε θέματα περιβάλλοντος. Δύο χρόνια πριν, μια άλλη παρέα μαζευτήκαμε και είπαμε να κάνουμε κάτι διαφορετικό από τα όσα μέχρι τότε υπήρχαν στο τοπικό σκηνικό. Ιδρύσαμε μια ‘μη κερδοσκοπική εκδοτική εταιρεία’ και πήραμε την ΠΡΟΟΔΟ, που είχε αναστείλει τη λειτουργία της, τη μετονομάσαμε σε ‘ΝΕΑ ΠΡΟΟΔΟ’ και ξεκινήσαμε. Ομόφωνα αποφασίσαμε πως αυτό που θέλαμε να κάνουμε, ήταν ‘αλλαγή σκηνικού’. Βασική μας αρχή η καταγραφή και δημοσιοποίηση των γεγονότων απευθυνόμενοι σε όλους τους πολίτες. Διατηρήσαμε την οικολογική ευαισθησία αλλά θεωρώντας ότι η μονοδιάστατη προσέγγιση των προβλημάτων, που ούτως ή άλλως δεν έχουν χρώμα, δεν είχε έρεισμα στη σημερινή εποχή, παλέψαμε για να γίνει αδέσμευτη. Προσπαθήσαμε να κρατήσουμε μακριά τα πολιτικά μας πιστεύω, και να δημοσιοποιούμε όσο πιο αντικειμενικά γίνεται, οτιδήποτε αφορά στα τοπικά μας. Δώσαμε βήμα σε όποιον έκρινε ότι η εφημερίδα μας μπορούσε να φιλοξενήσει τα γραφόμενα του και ήταν ανάλογα του ύφους μας''. Απόσπασμα από την συγκινησιακά φορτισμένη αναγγελία του κλεισίματος της εφημερίδας,των βασικών συντελεστών της της τελευταίας περιόδου, Μερόπης Δόλλα και Μάριου Ρεντίφη. Με την εφημερίδα ''ΠΡΟΟΔΟΣ'' ΜΕΓΑΡΩΝ ΚΑΙ Ν. ΠΕΡΑΜΟΥ, συμπορεύτηκα απο την ίδρυσή της μέχρι και την αλλαγή του ιδιοκτησιακού της και την μετονομασία της σε '' Νέα Πρόοδος''.Περίπου 18 χρόνια,τα περισσότερα σαν εκδότης της αλλά και αρθρογράφος της.Ψυχή της εφημερίδας και ακάματος εργάτης της ήταν όμως ο σύντροφος και δάσκαλος Ν. Τσιαντός.Η ΠΡΟΟΔΟΣ ήταν μια τομή για την ενημέρωση στην ευρύτερη περιοχή της Μεγαρίδας.Είχε την εγκυρότητα και την ποιότητα που άρμοζε σε μια αριστερή εφημερίδα. Αυτό την έκανε να μην ήταν αρεστή στις τοπικές ηγεσίες,μαχητική μέχρι φανατισμού πολλές φορές,στρατευμένη σε αρχές,ιδεολογίες και προγράμματα,με λιτότητα,ανιδιοτέλεια και παρρησία.
Ένα τυχαίο περιστατικό υγείας,που περισσότερο δαιμονοποιήθηκε απ' τον ίδιο ( τον Ν. ΤΣΙΑΝΤΟ ), καθώς και η πικρή αποστράτευσή μου απ' τα κοινά,ανέστειλαν την λειτουργία της,ύστερα απο 18 σχεδόν χρόνια αδιάλειπτης παρουσίας στίς τοπικές και όχι μόνο υποθέσεις και είχε σαν επακόλουθο την μεταβίβασή της σε νέα διεύθυνση και φιλοσοφία. Η απόσταση που κράτησα εξ αρχής του νέου εγχειρήματος, σήμερα με δικαιώνει.Κάποια άρθρα μου, ( σαν απόπειρα μιας κάποιας συνέχειας ) στην αρχή της νέας περιόδου, ,ενόχλησαν την τοπική εξουσία,και επειδή το δόγμα της νέας διεύθυνσης ήταν πως ο πελάτης έχει πάντα δίκιο, και καθ'ότι δεν συνεμορφώθην με τας υποδείξεις, η συνεργασία μας διεκόπη οριστικώς.Σε καμία περίπτωση δεν επιχαίρω για τό άδοξο τέλος της ΠΡΟΟΔΟΥ.Φοβάμαι ότι σ'αυτό το ανταγωνιστικό απ' την ιντερνετική πλημμυρίδα περιβάλλον,αλλά και την οικονομική κρίση που μαστίζει τον τύπο και άλλα τέτοια εγχειρήματα θα έχουν την ίδια τύχη λίαν συντόμως.Πόσο μάλλον που όλα τους ακολουθούν την ίδια πεπατημένη.Από αυστηροί κριτές, απολογητές και χειροκροτητές,από αποκαλυπτικοί, συμμέτοχοι, από πρωτοπορία ουραγοί τσανακογλείφτες,χωρίς αρχές,πρότυπα και αξίες.Επαγγελματίες του χειρίστου είδους,κόλακες και δημοσιοσχεσίτες.Θέλει αρετήν και τόλμη η δημοσιογραφία πλην όμως που να την εύρεις στους χαλεπούς καιρούς που περνάμε.