'Εεεειιι , εσείς που μας κάνατε να νιώθουμε εξόριστοι στον τόπο μας
Η περίοδος της χάριτος τελείωσε προ πολλού
Οι παλιοί θα το λέγανε: χρόνια της αθωότητας
Εσείς όμως ούτε σ’ αυτά δεν ήσασταν αθώοι. <......>Εν πάσει περιπτώσει όμως κάτι ήσασταν.
Που σημαίνει ότι κάτι δεν είστε
Γιατί σας βλέπω.
Τα μάτια σκοτεινιάζουν
Το χαμόγελο παγώνει.
Οι παλιοί θα το έλεγαν: τα χρόνια της αθωότητας τελείωσαν
Εγώ το λέω ότι έχει αρχίσει απο καιρό
στο κουκούλι της καθημερινότητά σας
η μετάλλαξή σας, από ανθρώπους σε παράσιτα.
Γόνους του ''μεγάλου'' παρασίτου.
Που καταπίνει την ζωή αυτού του τόπου
Για να χτίσει
κι άλλες βίλες
κι άλλους δρόμους
να καταναλώσει
τόνους άψυχου πλαστικού
και αρρωστημένου κρέατος
Αναζητήστε λοιπόν
Ξοδέψτε την λιγοστή άμμο που σας έμεινε
στην κλεψύδρα
Αναζητήστε
Προφάσεις, σχέδια, δικαιολογίες
να προετοιμάσετε την απόδραση
από τις ενοχές σας
Να κάνετε μία αξιοπρεπή κηδεία
του απόλυτου μηδενικού σας
Παρασκευή 19 Ιουνίου 2009
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου