Κάλιο αργά....

Είμαστε ρεαλιστές, ζητάμε το δυνατό



Καινούργια αρχή για τη δημοκρατική ανανεωτική αριστερά.
Και δεν είναι η εμμονή στο ΣΥΡΙΖΑ η αιτία.
Είναι η χαώδης διαφορά μεταξύ δύο διαφορετικών αντιλήψεων για τη σύγχρονη Αριστερά.
Το στοίχημα έπεσε στο τραπέζι και μένει να δούμε ποια πολιτική λογική θα το κερδίσει.
Όλες οι πλευρές είναι χαρούμενες αυτή τη κρίσιμη ώρα γιατί επιτέλους θα μπορέσουν, απαλλαγμένες από βαρίδια, να ξεδιπλώσουν τις στρατηγικές και τακτικές τους στον αγώνα για ένα διαφορετικό αύριο.
Δυστυχώς στην Αριστερά μας δεν υπάρχει ο κοινός τόπος, η παθογένειά της είναι η ζώσα δύναμή της και η πανωλεθρία της.
Αλλά, όπως και νάχει η διάσπαση δίνει ελπίδα ανατροπής του κλίματος παρακμής, του άκρατου αντιευρωπαϊσμού, της εγκατάλειψης του δημοκρατικού δρόμου, του δογματισμού.
Ελπίζουμε στην επιστροφή χιλιάδων αριστερών της λογικής και δημοκρατικής αριστεράς, στις τάξεις του νέου σχήματος που θα δημιουργηθεί.
Ελπίζουμε να ανοίξει τώρα η αναζήτηση στο επίπεδο της θεωρίας και της πολιτικής.
Ελπίζουμε σε δράσεις και συμμαχίες που θα δίνουν δύναμη στις αριστερές μεταρρυθμιστικές πολιτικές.
Ελπίζουμε σε μια Αριστερά, δίπλα στον εργαζόμενο λαό, που θα παλεύει για την αλλαγή του κόσμου που ζούμε έξω από ουτοπίες και ιδεαλισμούς.
Είμαστε ρεαλιστές, ζητάμε το δυνατό.
ΑΝΑΡΤΉΘΗΚΕ ΑΠΌ LEO